برنامه ریزی توسعه شهری و منطقه ای
رقیه بخشنده؛ کورش افضلی؛ محمد هادی الماسی
چکیده
در دهههای اخیر، استقرار و استفاده از دوچرخه در بسیاری از شهرهای جهان رواج داشته و تولد سامانههای دوچرخه اشتراکی نیز عملاً بر رونق آن افزوده است. بااینوجود استفاده از این راهبرد در نظام مدیریت حملونقل درونشهری شهرهای ایران کمتر به چشم میخورد. هدف از این پژوهش؛ بررسی میزان مقبولیت عمومی استفاده از دوچرخه در شهر کوچک آققلا ...
بیشتر
در دهههای اخیر، استقرار و استفاده از دوچرخه در بسیاری از شهرهای جهان رواج داشته و تولد سامانههای دوچرخه اشتراکی نیز عملاً بر رونق آن افزوده است. بااینوجود استفاده از این راهبرد در نظام مدیریت حملونقل درونشهری شهرهای ایران کمتر به چشم میخورد. هدف از این پژوهش؛ بررسی میزان مقبولیت عمومی استفاده از دوچرخه در شهر کوچک آققلا میباشد. رویکرد این پژوهش، کمّی توأم با منطق استدلال قیاسی و ماهیت آن از نوع تحقیقات پیمایشی است. بهمنظور جمعآوری دادهها از یک پرسشنامه محقق ساخته و حجم نمونه 400 نفری استفاده گردیده که در تدوین آن از دو مدل «یوتات» و نظریه «رفتار برنامهریزیشده» استفادهشده است. برایناساس، یافتههای پژوهش نشانگر مقبولیت اندک و نکات ضعف محسوسی در شهر آققلا در ابعاد اجتماعی استفاده از دوچرخه و عدمتأیید معناداری ضرایب همبستگی متغیرهایی همانند «نگرش»، «هنجارهای تأکیدی» و حتی «سودمندی درک شده» با متغیر رفتار هست. در این زمینه، عدم باور به دوچرخه بهعنوان یک وسیله سفر مشاهده میشود و نگرش ورزش به دوچرخه بیشتر نمایان میباشد. نتایج آزمون رگرسیون خطی چندگانه پژوهش نیز نشانگر معناداری کل مدل و وجود رابطه مابین متغیرهای اجتماعی- روانشناختی پژوهش و نیز معناداری سه متغیر اثرگذار «آگاهی» (292/0+)، «هنجارهای توصیفی» (243/0+) و «تأثیرپذیری فردی» (312/0-) و ضریب تعیین تعدیلشده دارای مقدار 23% از تغییرات تبدیلپذیری در متغیر وابسته است. در پایان، نیز یافتههای آماری پژوهش بازخوانی و تفسیر گردیدهاند.
احمد پوراحمد؛ حسن کلانتری؛ امیر اشنوی؛ مهدی مولایی آرائی
چکیده
در کشورهای پیشرفته و صنعتی غربی و حتی کشورهای جنوب شرق آسیا سالهای زیادی است که تلاش کردهاند تا مبانی حملونقل پایدار و فعال بر مبنای پیاده مداری و دوچرخهسواری را در میان مردم ترویج کنند. در این کشورها در راستای افزایش ایمنی دوچرخهسواری و پیادهروی، مسیرهای ویژهای را تدارک دیدهاند که علاوه بر شاخص زیبایی، ترغیبکننده ...
بیشتر
در کشورهای پیشرفته و صنعتی غربی و حتی کشورهای جنوب شرق آسیا سالهای زیادی است که تلاش کردهاند تا مبانی حملونقل پایدار و فعال بر مبنای پیاده مداری و دوچرخهسواری را در میان مردم ترویج کنند. در این کشورها در راستای افزایش ایمنی دوچرخهسواری و پیادهروی، مسیرهای ویژهای را تدارک دیدهاند که علاوه بر شاخص زیبایی، ترغیبکننده دوچرخهسواران میباشد. در کشور ایران نیز هرچند دیر اما چند سالی است که در شهرهای گوناگونی این طرح پیاده شده است. مردم کاشآنهم در زمره ساکنان شهرهای تاریخی ایران هستند که سابقه دیرینهای در استفاده از دوچرخه دارند. بر این منوال و در شرایط کنونی که وسایل نقلیه موتوری مشکلات زیادی پدید آوردهاند بررسی جایگاه دوچرخه در نظام حملونقل شهری کاشان ضرورت دیده شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی موانع دوچرخهسواری در کاشان و عوامل مؤثر در افزایش استفاده از آن میباشد. پس از مطالعه کتابخانهای و بررسی مبانی نظری موضوع، دادههای موردنیاز به شیوه پیمایشی با استفاده از پرسشنامه جمعآوری و با روشهای آماری توصیفی و استنباطی (آزمونهای پیرسون، تی و فریدمن) با بهرهگیری از نرمافزار SPSS تجزیهوتحلیل شد. نتایج نشان میدهد مهمترین مانع عدم استفاده از دوچرخه ترس از تصادف با وسایل نقلیه موتوری میباشد. بین استفاده از حملونقل انسانمحور با متغیرهای میزان آگاهی و وضعیت فضای کالبدی مسیرهای دوچرخهسواری رابطه معنیداری وجود دارد.