سحر صفری؛ سید یعقوب موسوی
چکیده
چکیده پژوهش حاضر تاثیر رشد شهرگرایی بر احساس تعلق محلهای را بررسی میکند و در این راستا مفهوم شهرگرایی با تاکید بر نظریه لوئیس ورث و نظریه های مکتب شیکاگو و مفهوم احساس تعلق محلهای با استفاده از نظریه های حس تعلق به اجتماع محلهای مک میلان و چاویس، هویت مکان رلف و رائولز و نظریه سیستمیک کاساردا و جانویتز مورد مطالعه قرار گرفتهاند. ...
بیشتر
چکیده پژوهش حاضر تاثیر رشد شهرگرایی بر احساس تعلق محلهای را بررسی میکند و در این راستا مفهوم شهرگرایی با تاکید بر نظریه لوئیس ورث و نظریه های مکتب شیکاگو و مفهوم احساس تعلق محلهای با استفاده از نظریه های حس تعلق به اجتماع محلهای مک میلان و چاویس، هویت مکان رلف و رائولز و نظریه سیستمیک کاساردا و جانویتز مورد مطالعه قرار گرفتهاند. احساس تعلق محلهای به عنوان متغیر وابسته شامل ابعاد عینی، ذهنی، شناختی و احساسی میباشد. جامعه مورد مطالعه این پژوهش از میان مناطق 22 گانه شهر تهران، مناطق 2، 13 و 20 میباشد که چهار محله از هر منطقه به صورت تصادفی انتخاب شدند. روش مورد استفاده پیمایش است که با استفاده از تکنیک پرسشنامه، دادهها در سطح جمعیت آماری 391 نفر که در رده سنی 20 سال به بالا تعریف شدهاند، به دست آمده است. در نهایت اطلاعات گردآوری شده با استفاده از تحلیل ضرایب همبستگی، آزمون آنالیز واریانس و تحلیل رگرسیون چند متغیره مورد بررسی قرارگرفته است.برخی از مهمترین نتایج بدست آمده از همبستگی میان متغیرها حاکی از آن است که بین سبک زندگی شهری، گرایش به روابط گسترده در شهر و دلبستگی به مکان شهری با احساس تعلق محلهای همبستگی منفی و معنادار، وجود دارد. بعلاوه نتایج نشان می دهد بین طول مدت اقامت، نوع مالکیت منزل مسکونی با احساس تعلق محلهای همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. ضمنا رابطه معناداری میان متغیرهای زمینهای سن و میزان درآمد افراد مورد مطالعه با احساس تعلق آنان به محل زندگیشان به دست آمده است.