محمد لواجو؛ عباس ارغان؛ محمدرضا زند مقدم
چکیده
وجود نابرابری و ناهمگونی فضایی بسیار شدید بین شهر تهران و سایر سکونتگاههای واقع در منطقه شهری تهران موجب افزایش افتراق و کاهش عدالت فضایی در منطقه کلانشهری تهران شده است. ازاینرو پژوهش حاضر در نظر دارد تا عوامل تأثیرگذار در تحقق اهداف طرح مجموعه شهری در نظام مدیریت منطقه کلانشهری تهران را با رویکرد نهادی و با روش فراترکیب ...
بیشتر
وجود نابرابری و ناهمگونی فضایی بسیار شدید بین شهر تهران و سایر سکونتگاههای واقع در منطقه شهری تهران موجب افزایش افتراق و کاهش عدالت فضایی در منطقه کلانشهری تهران شده است. ازاینرو پژوهش حاضر در نظر دارد تا عوامل تأثیرگذار در تحقق اهداف طرح مجموعه شهری در نظام مدیریت منطقه کلانشهری تهران را با رویکرد نهادی و با روش فراترکیب استخراج کند. در این پژوهش با بررسی سیستماتیک کلیهی مقالات منتشرشده در مجلات علمی-پژوهشی با موضوع مجموعه شهری در دورهی زمانی ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰، یافتههای حاصل از ۲۳ مطالعه با روش فراترکیب جمعآوری و مهمترین عوامل با رویکرد تحلیل محتوای جهتدار شناسایی شدند. به این صورت، نگاه خبرگان به وضعیت موجود مجموعهی شهری تهران یکپارچه و پیشنهادها در دو بعد تغییر نهادی و توافق نهادی دستهبندی شد. نتایج نشان داد که اصلاح ساختار سازمانی مجموعهی شهری تهران بهعنوان ضروریترین گام مبین تأکید بر رویکرد تغییر نهادی است. از سوی دیگر نتایج در سطح متغیرها بر الگوی توسعهی چندمرکزی در راستای تغییر نهادی در سیستمهای برنامهریزی، لزوم مدیریت جامع و یکپارچه منطقه کلانشهری و حرکت بهسوی حکمروایی منطقهی کلانشهری، تمرکززدایی و ایجاد یک شبکهی عملکردی چندسویه، شفافیت و پاسخگویی و تشریکمساعی تأکید دارد.
رحیمه جوادیان؛ زینب کرکه آبادی؛ محمدرضا زند مقدم
چکیده
بافت قدیمی هر شهر نشاندهنده تاریخ و هویت گذشته آن است یکی از اقداماتی که میتوان برای حفظ آن انجام داد، تبدیل این معابر به پیاده راه است که میتواند مقصدی جذاب برای پیادهروی باشد و به رشد و توسعه پایدار شهر کمک کند. بنابراین توجه بیشتر مدیران شهری به فضاهای حرکت شهری مانند "پیادهرو" یکی از اساسیترین بخشهای سیاستهای شهری برای ...
بیشتر
بافت قدیمی هر شهر نشاندهنده تاریخ و هویت گذشته آن است یکی از اقداماتی که میتوان برای حفظ آن انجام داد، تبدیل این معابر به پیاده راه است که میتواند مقصدی جذاب برای پیادهروی باشد و به رشد و توسعه پایدار شهر کمک کند. بنابراین توجه بیشتر مدیران شهری به فضاهای حرکت شهری مانند "پیادهرو" یکی از اساسیترین بخشهای سیاستهای شهری برای رسیدن به توسعه پایدار خصوصاً در بافت قدیم دارای ارزش تاریخی شهرها است. در این مقاله با بررسی شاخصهای مختلف پیاده راه از منظر توسعه پایدار در شهر سمنان شامل شاخصهای پیاده مداری، شاخصهای توسعه پایدار، در فرآیند بازآفرینی پیاده راهها بر اساس پرسشنامههای تدوین شده با روشهای آزمون فرضیه برابری میانگین یک جامعه t-test، ضریب همبستگی پیرسون و سپس رتبهبندی شاخصها بر اساس وزن آنتروپی و در نهایت با روش TOPSIS تحلیل دادهها انجام میگردد و فرضیهها مورد بررسی قرار میگیرد. جهت انجام سنجش میزان پیاده مداری از مدل HQE2R استفادهشده است. نتایج نشان داد شاخصهای پیاده مداری، شاخصهای توسعه پایدار، شاخص گذران اوقات فراقت در برنامهریزی شهری و فرآیند بازآفرینی پیادهراهها شهری از منظر توسعه پایدار در بافت تاریخی شهر سمنان بهدرستی تعریفشده و میتواند به پیاده راه شهری تبدیل شود.