منا صبورجنتی؛ ایمان قلندریان
چکیده
توانمندسازی همواره بهعنوان یکی از اصلیترین جهتگیریها برای بهبود کیفیت زندگی جوامع محلی مطرح بوده و میتواند باتوجه به زمینه موجود به شکلهای متفاوتی انجام شود. برخی از بافتهای شهری کم برخوردار که نیاز به توانمندسازی در آن بهصورت جدی وجود دارد، دارای پتانسیلهای بکر طبیعی برای اکوتوریسم هستند. اکوتوریسم، در عین ایجاد ...
بیشتر
توانمندسازی همواره بهعنوان یکی از اصلیترین جهتگیریها برای بهبود کیفیت زندگی جوامع محلی مطرح بوده و میتواند باتوجه به زمینه موجود به شکلهای متفاوتی انجام شود. برخی از بافتهای شهری کم برخوردار که نیاز به توانمندسازی در آن بهصورت جدی وجود دارد، دارای پتانسیلهای بکر طبیعی برای اکوتوریسم هستند. اکوتوریسم، در عین ایجاد کیفیت مناسب محیط برای گردشگران، بیشترین حفاظت را در زمینههای مختلف اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، زیستمحیطی و کالبدی از جامعه میزبان به عمل میآورد. این پژوهش با استفاده از روش فراترکیب مطالعات مرتبط، چارچوبی برای دو مفهوم توانمندسازی و اکوتوریسم ارائه نموده است و با تبیین ارتباط میان این دو چارچوب با بهرهگیری از روش دلفی، فرآیند و معیارهایی برای اکوتوریسمِ شهری توانمندساز، ارائه داده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان میدهد اکوتوریسمِ شهری توانمندساز دارای ابعاد اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، ذهنی-ادراکی و زیستمحیطی میباشد. این رویکرد در هر بعد بهصورت گامبهگام با توانمندسازی فردی، افزایش توان مشارکتپذیری، توسعه اجتماعی و اثربخشی اجتماعی؛ توانمندسازی اجتماعی جوامع میزبان را دنبال میکند.