محمدحسین قادی؛ محمدصالح شکوهی بیدهندی؛ ولی عابدی بیزکی
چکیده
گسترش شهرها بهواسطهی افزایش میزان شهرنشینی به امری ضروری تبدیلشده و وابستگی بهوسیله نقلیه و بهتبع آن گسترش شبکههای حملونقلی را به یک ضرورت، و نه یک انتخاب تبدیل کرده است. همین موضوع سبب ایجاد مشکلات عدیدهای در محلاتی که راههای جدید از آن عبور کردهاند، میشود. هدف این پژوهش ارزیابی تأثیرگذاری پروژه تکمیلی کنارگذر ...
بیشتر
گسترش شهرها بهواسطهی افزایش میزان شهرنشینی به امری ضروری تبدیلشده و وابستگی بهوسیله نقلیه و بهتبع آن گسترش شبکههای حملونقلی را به یک ضرورت، و نه یک انتخاب تبدیل کرده است. همین موضوع سبب ایجاد مشکلات عدیدهای در محلاتی که راههای جدید از آن عبور کردهاند، میشود. هدف این پژوهش ارزیابی تأثیرگذاری پروژه تکمیلی کنارگذر شمالی شهر ساری بر ساکنان کوی 22 بهمن میباشد. در این پژوهش روش گردآوری دادهها، میدانی و آماری (ترکیبی از روشهای کمی و کیفی) است. بهمنظور جمعآوری اطلاعات از مشاهدات میدانی، مصاحبههای عمیق فردی و گروهی و همچنین ابزار پرسشنامه با 3 معیار اصلی (دسترسی و خدمات، کالبدی، اجتماعی) و زیرمعیارها جهت سنجش تأثیرگذاری راه ارتباطی جدید بر وضعیت زندگی کوی 22 بهمن استفاده شده است. با استفاده از تکنیک (تحلیل سلسله مراتبی AHP) به وزندهی به معیارها پرداخته شدهاست. وزن معیارها باکمک متخصصان و کارشناسان با نرمافزار (Expert choice) تعیین شد و نهایتاً وضعیت هر یک از معیارها ارزیابی گردید. نتایج نشان داد تکمیل کنارگذر شمالی مشکلات فراوانی را برای ساکنان کوی 22 بهمن ایجادکرده است. احداث کنارگذر شمالی بیشترین تأثیر را به ترتیب دسترسی و خدمات، اجتماعی و کالبدی بر ساکنان کوی 22 بهمن داشته است. طبق بررسیهای صورت گرفته به نظر میآید تکمیل پروژه کنارگذر شمالی شهرستانی لازم بود، اما نیاز بود که روش اجرای پروژه اصلاح شود تا کوی مسکونی 22 بهمن را به دو قسمت مجزا تبدیل نکند و مردم ساکن در محله با مشکلات کمتری مواجه شوند.
صابر محمدپور؛ مهرداد مهرجو؛ فاطمه اغنائی
چکیده
امروزه ناپایداری در بخش حملونقل بیشتر شهرهای کشورهای درحالتوسعه در حال افزایش است و توسعه حملونقل بهاشتباه با فعالیتهایی نظیر ساختوساز پلها و زیرگذرها، عریضسازی معابر و بر سیستمهای حملونقل سریع مترادف گرفته میشوند. هدف این مطالعه بررسی عوامل مؤثر حملونقلی در کیفیت زندگی شهروندان شهر رشت و ارزیابی تأثیر سیاستهای ...
بیشتر
امروزه ناپایداری در بخش حملونقل بیشتر شهرهای کشورهای درحالتوسعه در حال افزایش است و توسعه حملونقل بهاشتباه با فعالیتهایی نظیر ساختوساز پلها و زیرگذرها، عریضسازی معابر و بر سیستمهای حملونقل سریع مترادف گرفته میشوند. هدف این مطالعه بررسی عوامل مؤثر حملونقلی در کیفیت زندگی شهروندان شهر رشت و ارزیابی تأثیر سیاستهای سلبی-ایجابی حملونقلی در روند شاخصهای کیفیت زندگی است. این پژوهش با استفاده از روش همبستگی و رگرسیون و همچنین با استفاده از آزمون مدل ساختاری به دنبال تحلیل مسیر تأثیرات دو سیاست سلبی محدودیت تردد اتومبیل و محدودیت پارکینگ و دو سیاست ایجابی توسعه حملونقل عمومی و توسعه فضاهایی برای عابران پیاده بر بهبود شاخصهای کیفیت زندگی است. بر این اساس برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شده است که حجم نمونه 384 نفر محاسبه شد. پایایی و اعتبار پرسشنامهها 822/0 بدست آمد که با ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شده است، که با استفاده از مدل معادلات ساختاری نمایان شد که متغیر سیاستهای سلبی حملونقلی درمجموع 89/0 از واریانس متغیر رضایت از کیفیت زندگی شهری را تبیین میکند.. با مدنظر قرار دادن مقادیر مربوط به حجم اثر شاخص، ضریب تعیین این مقدار در حد قوی (80/0) برآورد میشود و همچنین متغیر سیاستهای ایجابی حملونقلی درمجموع 94/0 از واریانس متغیر رضایت از کیفیت زندگی شهری را تبیین میکند. با مدنظر قرار دادن مقادیر مربوط به حجم اثر شاخص، ضریب تعیین این مقدار در حد قوی (89/0) برآورد میشود، بهعبارتدیگر سیاستهای ایجابی-سلبی در ابعاد مختلف در حد قوی توان تبیین واریانس متغیر رضایت از کیفیت زندگی شهر شهروندان را دارند.
میترا عظیمی
چکیده
زنان و مردان متناسب با نقش و مسئولیتشان از فضاهای شهری به شیوههای گوناگون استفاده میکنند. در این میان، زنان همواره بهطور مستقیم با خانواده و جامعه در ارتباط بودهاند و میباید در کانون فرایند برنامهریزی و ساخت فضاهای شهری قرار گیرند. اما تاکنون روند غالب در تدوین برنامهریزیهای شهری از حاکمیت نگرش مردانه و درک نیازهای ...
بیشتر
زنان و مردان متناسب با نقش و مسئولیتشان از فضاهای شهری به شیوههای گوناگون استفاده میکنند. در این میان، زنان همواره بهطور مستقیم با خانواده و جامعه در ارتباط بودهاند و میباید در کانون فرایند برنامهریزی و ساخت فضاهای شهری قرار گیرند. اما تاکنون روند غالب در تدوین برنامهریزیهای شهری از حاکمیت نگرش مردانه و درک نیازهای آنها از شهر حکایت میکند. این در حالی است که امروزه برنامهریزان شهری بر این باورند که به دلایل بیشماری ساخت فضای شهری نیاز به اتخاذ روشی دارد که در آن تعادلهای جنسیتی رعایت شده باشد. بر این اساس در مقاله حاضر «درک تفاوت نیازهای زنان و مردان در ساخت فضای شهری»، «شناخت عناصر مهم در ایجاد شهرهای دوستدار زن» و «تبیین نقش زن در فرایند برنامهریزی شهری» مدنظر میباشد. بدین منظور ابتدا با استفاده از روش مطالعه کتابخانهای و اسنادی مؤلفههای مورد نیاز برای ایجاد شهر دوستدار زن شناسایی شد. سپس بر اساس مجموعه مطالعات و بررسیهای صورت گرفته و همچنین منطبق با مؤلفههای برآمده از نظریههای مطرح شده، استراتژیها و اقدامات ضروری جهت ایجاد شهر دوستدار زن و پیشنهادهای مشخص در این رابطه تبیین گردید