سروناز حسین رضوی؛ زهره داودپور؛ منوچهر طبیبیان؛ مریم معینی فر
چکیده
امروزه درک کامل شهر، نیازمند حرکت از میان جهان واقعی به دنیای مجازی و برعکس است. فضای شهری، بستری است که روابط اجتماعی و حیات مدنی در آن جریان مییابد. تکنولوژی بهعنوان جزء جداییناپذیر از زندگی، شهرها را تحت تأثیر تغییراتی بنیادین و کارکردی قرار داده و بهنوعی ویژگی نوین آنها در قرن بیست ویکم شناخته میشود. این دگرگونیها، دو ...
بیشتر
امروزه درک کامل شهر، نیازمند حرکت از میان جهان واقعی به دنیای مجازی و برعکس است. فضای شهری، بستری است که روابط اجتماعی و حیات مدنی در آن جریان مییابد. تکنولوژی بهعنوان جزء جداییناپذیر از زندگی، شهرها را تحت تأثیر تغییراتی بنیادین و کارکردی قرار داده و بهنوعی ویژگی نوین آنها در قرن بیست ویکم شناخته میشود. این دگرگونیها، دو فضایی شدن زندگی و بهتبع، شهروندانی با استحاله رفتاری را در پی داشته است. بهبیاندیگر فضای شهری هیبریدی، شهروندی با عملکرد دوگانه واقعی-مجازی را خلق کرده است. پژوهش حاضر از نظر ماهیت، کیفی و از نظر هدف، کاربردی است. جمعآوری دادهها علاوه بر مطالعات میدانی و اسنادی، از طریق پرسشنامه آنلاین بهصورت تصادفی ساده صورت گرفته است. ازآنجاکه جامعه موردمطالعه نامحدود بوده، تعداد نمونه بر اساس فرمول کوهن 559 تعیین که جهت اطمینان بیشتر 660 پرسشنامه آنلاین از 22 منطقه شهر تهران تکمیل شده است. روایی پرسشنامه از طریق پرسشنامه آزمون به تعداد 35 عدد و پایایی با آلفای کرونباخ سنجیده شده است. تحلیل یافتهها نشان میدهد که همبستگی و رابطه معنادار و متقابلی میان متغیرهای پژوهش شامل روابط اجتماعی، کالبد شهر و شهروندان وجود دارد و از برآیند این تعاملات فضای هیبریدی در تهران بهعنوان نماد شهر قرن بیستویکمی خلقشده و فناوری نقش تسهیلگر ارتباطی را در این بین بازی میکند؛ این تعاملات هر روز بیش از روز قبل تقویت شده و نووارگی اجتماعی در حال شکلگیری است.