هوشمند علیزاده؛ سونیا کرمی؛ آمنه علی بخشی
چکیده
توزیع فضایی عادلانه امکانات و منابع بین مناطق شهری بهعنوان یکی از مهمترین ارکان زندگی مطلوب شهری، از الزامات برپایی جامعهای پویا، منسجم و مترقی میباشد. با توجه به اهمیت موضوع برابری در توزیع فضایی امکانات و نقش آن در جوامع انسانی در پژوهش حاضر قصد داریم تا مناطق کلانشهر تبریز را از نظر برخورداری از شاخصهای توسعه تحلیل نماییم. ...
بیشتر
توزیع فضایی عادلانه امکانات و منابع بین مناطق شهری بهعنوان یکی از مهمترین ارکان زندگی مطلوب شهری، از الزامات برپایی جامعهای پویا، منسجم و مترقی میباشد. با توجه به اهمیت موضوع برابری در توزیع فضایی امکانات و نقش آن در جوامع انسانی در پژوهش حاضر قصد داریم تا مناطق کلانشهر تبریز را از نظر برخورداری از شاخصهای توسعه تحلیل نماییم. پژوهش حاضر به لحاظ ماهیت توصیفی- تحلیلی و به لحاظ هدف از نوع کاربردی میباشد. دادههای موردنیاز از سالنامه آماری، طرح جامع و تفصیلی سال 1395 و سایر دادههای معتبر سازمانهای شهری در قالب 52 شاخص مهم که شامل دادههای مرتبط با مؤلفههای اقتصادی، اجتماعی، کالبدی، رفاهی، آموزشی و محیطی میباشد، گردآوریشده است. جهت تحلیل داده از ضریب تغییرات، آنتروپی شانون و تکنیک پرومته به ترتیب برای بررسی پراکنش، وزندهی و تعیین سطح برخورداری استفاده شده است. همچنین برای نمایش نتایج برروی نقشه از نرمافزار ArcGIS استفاده شده است. نتایج تحقیق حاکی از عدم برخورداری متوازن و متعادل مناطق شهر تبریز از شاخصهای توسعه میباشد. بهطوریکه تنها مناطق 5 و 2 در سطح بالاتری از برخورداری از شاخصهای اقتصادی، اجتماعی، رفاهی، کالبدی، زیستمحیطی و آموزشی قرار داشته و مناطق 7، 3، 1 و 4 جزو مناطق کم برخوردار و منطقه 10 نیز جزو محرومترین مناطق با عدم برخورداری از شاخصهای مذکور میباشد. در کل نتایج تحقیق نشان میدهد که وضعیت مناطق شهر تبریز سنخیتی با توزیع فضایی متوازن نداشته و نیازمند توجه و مدیریت صحیح و کارآمد میباشد.