نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی منطقه ای، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
2 دانشیار شهرسازی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
3 دکتری شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب، تهران، ایران
چکیده
توسعه مبتنی بر مزیت رقابتی یکی از روشهای نوین برنامهریزی منطقهای است که افزایش بهره‌وری اقتصادی به همراه بهبود کیفیت زندگی در سطح منطقه را فراهم می‌نماید. از رویکردهای تدوین برنامه‌های رقابت‌پذیری‌منطقه‌ای، نظریه مراکز مکمل است که در آن دو یا چند شهر به‌صورت دسته‌جمعی و مبتنی بر پتانسیلهای مکمل یکدیگر برای حرکت به‌سوی توسعه، مورد برنامهریزی قرارگرفته‌اند. ازاین‌رو پژوهش حاضر با هدف اصلی تدوین چارچوبی برای ایجاد یک شبکه شهری رقابت‌پذیر شهری در مقیاس منطقه در پی یافتن شاخص‌های مؤثر بر رقابت‌پذیری شهری در استان مازندران بوده و در تلاش است تا با بهره‌مندی از شاخص‌های به‌دست‌آمده، به چارچوبی کلی برای ایجاد شبکه شهری رقابت‌پذیر در سطح استان دست یابد. تحقیق حاضر از نوع کمی است و از حیث روش در گروه تحقیقات کاربردی طبقه‌بندی میشود. برای بررسی تأثیر عوامل مؤثر بر رقابت‌پذیری شهری در مقیاس منطقه، از روش تحلیل سلسله مراتبی و تکنیک دلفی استفاده میشود و برای بررسی مزیت رقابتی هر یک از شهرستان‌ها مدل تغییر سهم به کار گرفته میشود. در انتها با استفاده از روش تحلیلی سوات نقش شهرستانهای مختلف استان در حوزههای همگن تدقیق میشود که 5 شهرستان نقش کشاورزی، 8 شهرستان نقش خدماتی و 9 شهرستان نقش صنعتی را به‌عنوان نقش اصلی توسعه خود، در راستای رسیدن به یک شبکه مکمل در مقیاس منطقه باید اتخاذ نمایند.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Planning for Urban Competitiveness in the Region (Case Study: Mazandaran Province)
نویسندگان [English]
- Mohammad Javad Moghiseh 1
- Hassan Ahmadi 2
- Milad Homafar 3
1 MA Student of Regional Planning, Faculty of Art and Architecture, University of Guilan, Rasht, Iran
2 Associate Professor of Urban Planning,, University of Guilan, Rasht, Iran
3 PhD of Urban Planning, Islamic Azad University, South Tehran Branch, Tehran, Iran
چکیده [English]
Development based on competitive advantage is one of the new methods of regional planning that increases economic productivity and improves the quality of life at the regional level. One of the approaches to developing regional competitiveness programs is the theory of complementary centers, in which two or more cities are planned collectively based on their complementary potential to move towards development. Therefore, the current research with the primary goal of developing a framework for creating a competitive urban network at the regional scale seeks to find indicators that are effective on urban competitiveness in Mazandaran province and is trying to reach a general framework for creating a competitive urban network at the level of the area by benefiting from the obtained indicators. This research is quantitative and classified in the applied research group in terms of method. The hierarchical analysis method and Delphi technique are used to analyze the effect of factors affecting urban competitiveness at the regional scale. The share change model is used to analyze the competitive advantage of each city. Finally, using the SWOT analytical method, different towns' roles in the province are verified in homogeneous areas. Five cities play an agricultural function, eight cities play a service role, and nine play an industrial role as the prominent of their development to reach a complementary network at the regional scale.
کلیدواژه‌ها [English]
- Competitiveness
- Urban Network
- Complementary Urban Theory
- Mazandaran Province
)