مریم قربان پور؛ سعید صداقت نیا؛ سید عبدالهادی دانشپور
چکیده
شیوع ویروس کووید 19، شهرها را با چالشهای بسیاری مواجه کرده است که مهمترین آنها، به خطر انداختن پایداری و زیستپذیری محلههای شهری است. اقدامات توصیهشده از سوی سازمان بهداشت جهانی برای جلوگیری از شیوع این ویروس ازجمله فاصلهگذاری فیزیکی و قرنطینه خانگی سبب ایجاد سازوکارهای جدیدی شده که زیستپذیری محلهها را بهشدت تحت تأثیر ...
بیشتر
شیوع ویروس کووید 19، شهرها را با چالشهای بسیاری مواجه کرده است که مهمترین آنها، به خطر انداختن پایداری و زیستپذیری محلههای شهری است. اقدامات توصیهشده از سوی سازمان بهداشت جهانی برای جلوگیری از شیوع این ویروس ازجمله فاصلهگذاری فیزیکی و قرنطینه خانگی سبب ایجاد سازوکارهای جدیدی شده که زیستپذیری محلهها را بهشدت تحت تأثیر قرار داده است. هدف اصلی پژوهش، بررسی تأثیر شیوع کووید 19 بر شاخصها و عوامل زیستپذیری محلههای شهری از دیدگاه ساکنین میباشد. این پژوهش ازلحاظ روششناسی، کمی است. این پژوهش بر مبنای نظر ساکنین و با استفاده از ابزار پرسشنامه در محلههای منطقه 8 تهران انجام گردیده و با روش تحلیل عاملی اکتشافی، ده عامل بنیادی به ترتیب تبیینکنندگی موضوع، شامل سلامت و شادابی، تفریحات و سرگرمی، سکونت، حملونقل، بهداشت محیط، امنیت، اقتصاد و اشتغال، وضعیت فرهنگی، آموزش و هویت شناساییشده است. از دیدگاه ساکنین، شیوع کووید 19 بیشترین تأثیر را بر عامل سلامت و شادابی با درصد تبیینکنندگی 34/8 داشته است. در بین محلههای منطقه 8، محله مدائن در شرایط شیوع کووید 19، از دیدگاه ساکنین نیازهای زیستپذیری افراد را بهتر برآورده کرده است. این رتبهبندی به تفکیک عوامل در محلههای منطقه 8 انجامشده که بیانگر اولویت مداخله در شاخصها برای ارتقاء زیستپذیری محلهها بر اساس دیدگاه ساکنین است. درنهایت، بر مبنای اولویت هر یک از عوامل و مطابق با نظر ساکنین، پیشنهادهایی برای ارتقاء زیستپذیری محلهها در دوران شیوع کووید 19 ارائه شده است.