آذر، عادل. (1380)، "بسط و توسعه روش آنتروپی شانون برای پردازش دادهها در تحلیل محتوا"، فصلنامهی علمی پژوهشی دانشگاه الزهرا، بهار و تابستان 80، شماره 37 و 38 11: 1-18.
امینی، میلاد و صارمی، حمیدرضا و قالیباف، محمدباقر. (1397)، "جایگاه حکمروایی شهری در فرآیند بازآفرینی بافت فرسوده شهری مطالعه موردی: منطقه 12 شهر تهران"، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، سال سیوسوم، شماره سوم، پاییز، شماره پیاپی 130: 202-217.
بصیرت، میثم. (1385)، "تجربیات جهانی حکمروایی مناطق کلانشهری، آموزههایی برای ایران"، فصلنامه مدیریت شهری، سال پنجم، شماره 18: 34-51.
تقی پور، علیاکبر و مشایخی، ابوالفضل و جعفری، قاسم. (1397)، "تحلیل سرمایههای اجتماعی در بهبود شاخصهای حکمروایی خوب شهری"، فصلنامه برنامهریزی توسعه شهری و منطقهای، سال سوم، شماره 6، پاییز 1397، ص 168.
پژوهشکده توسعه کالبدی. (1389)، تعیین علل فرسودگی و ترسیم دور باطل فرسودگی و راههای برونرفت، پژوهش پشتیبان سند ملی احیا، بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده و ناکارآمد شهری، تهران: شرکت عمران و بهسازی شهری ایران.
پورکریمی، فرناز و فرج مشائی، روح اله. (1394)، "طراحی مدلی برای رتبهبندی عوامل حیاتی موفقیت در استقرار سیستمهای مدیریت فرآیندهای کسبوکار با استفاده از روش الکتره 3"، سومین کنفرانس بینالمللی پژوهشهای نوین مدیریت، استانبول، ترکیه اسفند.
جعفری، طوفان. (1394)، "الگوی مدیریت پروژههای نوسازی شهری نمونه موردی: شهر تهران"، مجله علمی پژوهشی پژوهشکده هنر معماری و شهرسازی نظر (باغ نظر)، شماره 37، سال دوازدهم، بهمن و اسفند: 53-60.
حاجیعلیاکبری، کاوه. (1394)، "مستندسازی تجربه راهاندازی دفاتر محلی نوسازی بافت فرسوده در شهر تهران"، شرکت عمران و بهسازی شهری ایران (مادر تخصصی)، تهران، ایران.
حاجیعلیاکبری، کاوه و فلاح زادگان، مینا و عسگری تفرشی، حدیث و لیلوی، فرهاد و قوام پور، انسیه. (1390)، "تسهیل گری؛ تأسیس و راهاندازی دفاتر تسهیلگری نوسازی در بافتهای فرسوده شهر تهران"، سازمان نوسازی شهر تهران، تهران، ایران.
چمپی، جیمز و همر، مایکل. (1399)، مهندسی مجدد سازمانها، ترجمه: عبدالرضا رضایی نژاد، انتشارات رسا.
رفیعیان، مجتبی و هودسنی، هانیه. (1390)، "نقش نهادهای حاکمیتی محلی در فرآیند بازآفرینی شهری"، کنگره بینالمللی جغرافیدانان، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
رزقی، آیدین و گودرزی، غزاله. (1395)، دست نامه مدیران بافت فرسوده، نشر پایندگان، تهران.
شیخی، محمد و شبستری، محسن. (1397)، "آسیبشناسی مدیریت یکپارچۀ حریم کلانشهر تهران"، فصلنامه برنامهریزی توسعه شهری و منطقهای، سال سوم، شماره 4، بهار: 1-34.
عندلیب، علیرضا. (1389)، اصول نوسازی شهری، تهران، انتشارات آذرخش.
عندلیب، علیرضا. (1387)، دفترهای نوسازی بافتهای فرسوده، تهران، سازمان نوسازی شهر تهران.
فروزنده دهکردی، لطف اله و شیرهپزآرایی، علیاصغر و نمکی، مقداد و سرکاری، محمود. (1389)، "مدیریت هماهنگ شهری برای ساماندهی بافتهای فرسوده شهری ) تجربه ساماندهی بافت فرسوده شهر آران وبیدگل"، هفت شهر شماره 33 و 34، زمستان: 81-96.
فیروزی، محمدعلی و امان پور، سعید و زارعی، جواد. (1398)، "تحلیل بسترهای نهادی تحقق مدیریت یکپارچه در بازآفرینی شهری پایدار بافتهای فرسوده (منطقه موردی: شهر اهواز)"، پژوهشهای جغرافیای انسانی، دورۀ 51، شمارۀ 4، زمستان: - 891-909.
مهندسین مشاور شاران. (1384)، راهنمای شناسایی و مداخله در بافتهای فرسوده (مصوب شورای عالی شهرسازی و معماری ایران)، تهران، شرکت ایده پردازان فن و هنر.
نادری خورشیدی، علیرضا و درویشزاده، فریدون و حاجیعلیاکبری، کاوه. (1393)، "طراحی نظام برونسپاری نوسازی بافتهای فرسوده شهر تهران"، فصلنامه اقتصاد و مدیریت شهری، شماره هفتم، تابستان: 101-116.
نیومن، ویلیام لارنس. (1395)، شیوههای پژوهش اجتماعی: رویکردهای کمی و کیفی، ترجمه: حسن دانایی فرد و سیدحسین کاظمی، جلد دوم، تهران: مهربان نشر.
هودسنی، هانیه. (1394)، مدیریت بازآفرینی شهری با تأکید بر الگوهای حکمروایی محلی نمونه پژوهش: شهر تهران، پایاننامه دکتری رشته شهرسازی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
هیئتوزیران. (1393)، سند ملی راهبردی احیا، بهسازی، نوسازی و توانمندسازی بافتهای فرسوده و ناکارآمد شهری، تهران، دفتر هیئت دولت.
References
ABPMP. (2009).Guide to the Business Process Management Common Body of Knowledge (BPM COK). 2nd ed. Chicago: ABPMP Publishing.
Agan, H.,& Arkon. C. (2003).”Investogatong the Changing Prospects to Manage Urban Regenaration of Inner Urban Lands.” 14th International Urban Design Meeting. Istanbul: Mimar Sinan University, 251-258.
Amini M MA,Saremi HR.,GHalibaf MB.H. (2018). “The Role of Urban Governance in the Urban Worn Texture RegenEration Process Case Study: District 12 of Tehran”. Geographical Researches Quarterly Journal, 33(3),202-217.
Alexandrescu F.M, Pizzol. L, Zabeo. A, Rizzo. E, Giubilato. E, Critto.A. (2016). “Identifying sustainability communicators in urban regeneration: Integrating individual and relational attributes”. Journal of Cleaner Production.
Ansel, C. & Gash, A. (2008). “Collaborative Governance in Theory and Practice”. Journal of Public Administration Research and Theory, 18, 543-571.
Ay. D. (2019). “Diverging community responses to state-led urban renewal in the context of recentralization of planning authority: An analysis of three urban renewal projects in Turkey”. Habitat International.
Bench, S, & Day, T. (2010). “The user experience of critical care discharge: a meta-synthesis of qualitative research”. International journal of nursing studies, 47(4), 487-499.
Cheema, S. G. (1993). The challenge of urban management: Some issues. In: Cheema, S. G. & Ward, S. E. (eds.) Urban management policies and innovations in developing countries, 1–17. London, Praeger Westport.
Cento Bull, A, & Jones, B. (2006). “Governance and social capital in urban regeneration: A comparison between Bristol and Naples”. Urban Studies, 43(4), 767-786.
Couch, Chris, Olivier Sykes, and Matthew Cocks. (2013). “The changing context of urban regeneration in North West Europe.” In The Routledge Companion to Urban Regenaration, by Michael E. Leary and John McCarthy, 33-44. New York: Routledge.
Creswell, J.W. (2015). Research Design: Qualitative, Quantitative, and Mixed Method Approaches, SAGE Publications, Inc.
Cullingworth, Barry, and Vincent Nadin. (2006). Town and Country Planning in thr UK. Abingdon: Routledge, 289.
Davenport, T, Harris, J, & Cantrell, S. (2005). ”Enterprise systems and ongoing process change”. Business Process Management Journal, 16-26.
Davenport, T, & Short, J. (1990). “The new industrial engineering: information technology and business process redesign”. Sloan Management Review,11-27.
Erfani. G, Roe. M. (in press). “Institutional stakeholder participation in urban redevelopment in Tehran: An evaluation of decisions and actions”. Land Use Policy.
Fleac E, Fleac E. (2016). “The Business Process Management Map – an Effective Means for Managing the Enterprise Value Chain”. 9th International Conference Interdisciplinarity in Engineering, INTER-ENG 2015, 8-9 October 2015, Tirgu-Mures, Romania. Procedia Technology 22,954 – 960.
Flick, U. (2006). An Introduction to Qualitative Research. SAGE Publications Ltd; 3rd edition.
Kim. G, Newman.G, Jiang. B. (2020). ”Urban regeneration: Community engagement process for vacant land in declining cities”. Cities 102 102730.
Hammer, M. (1990). “Reengineering work: don't automate, obliterate”. Harvard Business Review, 104-112.
Hammer, M, & Stanton, S. (1999). “How process enterprises really work”. Harvard Business Review, 108-118.
Healey, P. (2006). “Urban Complexity and Spatial Strategies”, London: Taylor and Francis.
Huang. L, Zheng. W, Hong. J, Liu. Y, Liu. G. (2020). Paths and strategies for sustainable urban renewal at the neighbourhood level: A framework for decision-making, Sustainable Cities and Society vol. 55 article no.102074,1-14.
Hudson, R. (2004). Conceptualizing economies and their geographies: Spaces, Flows and Circuits, Progress in Human Geography 28, 4,447-471.
Innes, J.E. & Booher, D.E. (2004). Reframing Public Participation: Strategies for the 21st Century, Planning Theory and Practice, 5(4), 419-436.
Kamrowska-Zaluska, D. (2016). Participatory Budgeting in Poland – Missing Link in Urban Regeneration Process, Procedia Engineering 161,1996 – 2000.
Kaplan RB, Murdock L. (1991). Rethinking the corporation – Core process redesign. McKinsey; 27(2),27-43.
Kooiman. J. Vliet M.V. (2000). ”Self-Governance As a Mode of Societal Governance Public Management”, International Journal of Research and Theory, 2:3, 359-378.
Laursen, Lea Louise Holst. (2008). Shrinking cities or urban transformation. Aalborg: Aalborg University.
Leary, M. E, & McCarthy J. (2013). “Introduction, Urban regeneration, a global phenomenon” In The Routledge Companion to Urban Regenaration, by Michael E. Leary and John McCarthy, 1-14 New York: Routledge.
Margaliot, Z, & Chung, K. C. (2007). Systematic reviews: A primer for plastic surgery research. Plastic and reconstructive surgery, 120(7), 1834-1841.
McCarthy, J. (2007). Partnership, Collaborative Planning, and Urban Regeneration, Ashgate: London.
McGill, R. (2001). ”Urban management checklist”, Cities, 18(5), 347–354.
Rao L, Mansingh G, Osei-Bryson Kweku-Muata. (2012). Building ontology based knowledge maps to assist business process re-engineering. Decis Support Syst; vol. no.52:577e89.p, 577-589.
Richmond Council. (2009). Local Development Framework, Core Strategy. Richmond Council.
Roberts, Peter. (2000). “The Evolution, Definition and Purpose of Urban Regeneration.” In Urban regeneration: A handbook, by Peter Roberts and Hugh Skyes, 9-36. London: sage.
Roberts. P. Sykes. H. Granger. R. (2016). Urban Regeneration Second Edition. SAGE Publications Ltd - Middlesex University, UK.
Sandelowski, M, & Barroso, J. (2006). Handbook for synthesizing qualitative research. Springer publishing company.
Sanoff, Henry. (2000). Community participation methods in design and planning. John Wiley & Sons.
Saunders, M. Lewis, P. Bristow, A. Thornhill, A. (2019). Research Methods for Business Students, Edition: 8Chapter: 4Publisher: Pearson Education, 128-171.
Seo.B.K, Joo. Y.M. (2020). Innovation or episodes? Multi-scalar analysis of governance change in urban regeneration policy in South Korea. Cities 92. (2019), 27–35.
Smith, H, & Fingar, P. (2003). Business process management: the third wave. Tampa, Florida: Meghan-Kiffer Press.
Smith, H, & Fingar, P. (2007). Business Process Management: The Third Wave. Meghan-Kiffer Press.
Stocker, G. (1998). Governance as Theory: Five Propositions, International Social Science Journal, 50(155), 17-28.
Strech, D, & Sofaer, N. (2012). ”How to write a systematic review of reasons”. Journal of Medical Ethics, 38(2), 121-126.
Tanrıkul. A¸ Skara S. (2019). A New Framework for the Regeneration Process of Mediterranean Historic City Centres Sustainability, 11, 4483; doi:10.3390/su11164483.
Tanrıkul.A ¸Sebnem Ho. S¸skara. (2019). A New Framework for the Regeneration Process of Mediterranean Historic City Centres. Sustainability, 11, 4483; doi: 10.3390/su11164483.
UN-Habitat. (2003). The Challenge of Slums. London: Earthscan Publications Ltd.
Van Dijk. Meine Pieter. (2006). “Managing Cities in Developing Countries: The theory and Practice of Urban Management”, Edward Elgar Publishing.
Zhang, L, Guo, X, Lei, Z. and Lim, M.K. (2019). “Social network analysis of sustainable human resource management from the employee training’s perspective”, Sustainability, Vol. 11 No, 21-20.
Zhang. W, Zhang. X, Wu. G. (2021). The network governance of urban renewal: A comparative analysis of two cities in China, Land Use Policy 106 (2021) 105448.
Zhang. L, Chen. J, Tochen, R.M. (2016). ”Shifts in governance modes in urban redevelopment: A case study of Beijing's Jiuxianqiao Area”, Cities 53, 61–69.
Zimmer, L. (2006). ”Qualitative meta‐synthesis: a question of dialoguing with texts”. Journal of advanced nursing, 53(3), 311-318.
Wang. Y, Li.J, Zhang. G, Li. Y, Asare. M.H. (2017). Fuzzy evaluation of comprehensive benefit in urban renewal based on the perspective of core stakeholders. Habitat International 66. (2017), 163-170.
Weske, M. (2012). Business Process Management, concepts, languages, architectures. Springer.
Wong, A, & Scarbrough, H. (2005). Critical Failure Factors in ERP Implementation, 491-505.
Woodcraft, Saffron.(2015). “Understanding and measuring social sustainability.” Journal of Urban Regenaration and Renewal, 133-144.