نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دکتری برنامه ریزی رفاه دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
2 کارشناسی ارشد برنامه ریزی توسعه منطقه ای دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
3 استادیارجهاد دانشگاهی استان البرز
چکیده
امروزه حاشیه‌نشینی به یکی از مهمترین مسائل اجتماعی و موانع توسعه اجتماعی تبدیل شده است. این مطالعه با هدف بررسی شرایط علی و زمینه‌ای تعلیق توسعة اجتماعی در بین حاشیه‌نشینان پاکدشت و قیام‌دشت انجام گرفته است. جامعه مورد مطالعه کلیة ساکنان مناطق حاشیه‌نشین پاکدشت و قیام‌دشت هستند که به شیوة نمونه‌گیری هدفمند و نظری انتخاب شدند. به این اعتبار، با 38 نفر از ساکنان این مناطق مصاحبه عمیق فردی به عمل آمد. توقف مصاحبه نیز بر اساس معیار اشباع نظری بود. تحلیل داده‌ها به روش داده‌بنیاد و براساس رویکرد اشتروسی انجام گرفته است. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که شرایط علی تعلیق توسعة اجتماعی عبارتند از: برگشت‌ناپذیری متقابل، کنش‌های موقتی و ابزاری، خودپنداره ضعیف، تسلسل نسلی فقرو «خیر محدود. زمینه‌های تعلیق توسعه اجتماعی نیز خود را قالب مقولاتی همچون نقش‌های ناهمگرا، شکاف در آگاهی اجتماعی، ضعف منابع و گروه‌های مرجع، بی-سامانی مرزهای خانوادگی و بی‌اعتمادی نهادی نشان داده است. تتایج این مطالعه نشان می‌دهد، تضادهای قومیتی و تضادهای هویتی منجر به ساختار موزاییکی این مناطق شده‌اند. تضادهای قومیتی و انگاره‌های گذشته‌نگر باعث برتری جویی‌های قومی و در نتیجه عدم همگرایی شده است. در تعارض‌های هویتی نیز به دلیل نابرابری‌های عمده، قدرت انطباق‌پذیری این اقوام ساکن با جهان مدرن (در اینجا تهران) را سخت و دشوار کرده است. لذا، این افراد در این مناطق به کنش‌های موقتی و ابزاری گرایش پیدا کرده و نمی‌توانند تعاملات اجتماع پایداری ایجاد کنند در نتیجه توسعه اجتماعی تحقق نمی‌یابد.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
The bottlenecks of social development among the marginalized (Data study of causal and background conditions among the marginal residents of Pak Dasht and Qiyam Dasht)
نویسندگان [English]
- Abozar Qaseminejad 1
- Mohsen Shabestar 2
- Aliasqar Esmaeilzadeh 3
1 PhD of Welfare planning, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran
2 MA of urban and Development planning, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran
3 Academic jihad of Alborz province
چکیده [English]
Today, marginalization has become one of the most important social issues and obstacles to social development. This study was conducted with the aim of investigating the causal and contextual conditions of the suspension of social development among the marginal residents of Pakdasht and Qiyam-Dasht. The population under study is the residents of the marginal areas of Pakdasht and Qiyam-Dasht, who were selected through purposive and theoretical sampling. For this reason, an in-depth individual interview was conducted with 38 residents of these areas. The data analysis was done using the grunded theory method and based on the Strausian approach.The findings of this research show that the causal conditions of the suspension of social development are: mutual irreversibility, temporary and instrumental actions, weak self-concept, generational succession of poverty and limited good. The grounds for the suspension of social development have also shown themselves in the form of categories such as divergent roles, gap in social awareness, weakness of resources and reference groups, disorganization of family boundaries and institutional distrust.The results of this study show that ethnic conflicts and identity conflicts have led to the mosaic structure of these regions. Ethnic conflicts and backward-looking ideas have led to the superiority of ethnic pursuits and, as a result, the lack of convergence. it has made it difficult for these ethnic groups to adapt to the modern world (here, Tehran).Therefore, these people in these areas tend to temporary and instrumental actions and cannot create sustainable social interactions, as a result, social development is not realized.
کلیدواژه‌ها [English]
- social development
- marginalized people
- generational succession of poverty
- limited charity
- ethnic and identity conflict
)