نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استاد برنامه ریزی شهری و منطقه ای دانشگاه شهید بهشتی

2 دانشجوی دکتری برنامه ریزی شهری و منطقه ای دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

بستر قانونی مداخله در فرآیند تأمین مسکن مناسب در شهرهای کشور، طرح‌های توسعه است که در مقیاس‌های مختلف ( از سطح ملی تا محلی) باید به‌طور سیستماتیک و یکپارچه سیاست‌های تأمین مسکن مناسب را در خود جای دهند و از طریق حاکمیت قانون ، ضمانت اجرایی آن را تضمین نمایند. در این پژوهش سعی شده تا با استفاده از مرور روایی، چیستی و چگونگی ارتباط میان برنامه‌ریزی و سیاست‌‌گذاری مسکن و طرح‌های توسعه در پژوهش‌های انجام شده در شهرهای ایران، مورد نقد و بررسی قرار گیرد. نتایج پس از بررسی 27 مقاله علمی- پژوهشی منتخب بیانگر آن است که در پژوهش‌های انجام شده به ندرت درک درستی از مفهوم مسکن مناسب لحاظ شده است؛ روش‌شناسی و شیوه سنجش صرفاً کمی و مبتنی بر نگاه تکنوکرات است و نمی‌تواند بیانگر وضعیت واقعی مسکن باشد؛ توجه به حیطه فضایی کلانشهرها به خصوص شهر تهران است و صرف توجه به ارتباط مسکن و طرح‌های توسعه در یک دهه اخیر نشان از بی توجهی به سایر ابعاد فضایی و زمانی کشور است؛ و در نهایت عدم توجه به ساختارهای کلان تأثیرگذار بر امر مسکن از نگاه اقتصاد- سیاسی فضا در پژوهش‌ها مشهود است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The relationship between housing planning and urban development plans in Iran

نویسندگان [English]

  • Mohammadhosein Sharifzadegan 1
  • Mohammadreza Rostami 2

1 Professor of Urban and Regional Planning at Shahid Beheshti University

2 Urban and Regional Planning Ph.D student at Shahid Beheshti university

چکیده [English]

The legal context for intervention in the process of providing suitable housing in the cities of the country is the development plans, which at different scales (from national to local level) should systematically and integrated include the policies of providing suitable housing; and through the rule of law, guarantee its executive. In this research, an attempt has been made by narrative review through critical view, to what and how of the relationship between housing planning and policy-making and development plans in the research conducted in Iranian cities. The results after examining 27 selected scientific-research articles indicate that in the conducted researches, a correct understanding of the concept of suitable housing is rarely included; The methodology and method of measurement is purely quantitative and based on the technocrat's view and cannot represent the real housing situation; Paying attention to the spatial arena of metropolises, especially the city of Tehran, and only paying attention to the relationship between housing and development plans in the last decade is a sign of neglecting other spatial and temporal dimensions of the country. And finally, the lack of attention to macro-structures affecting housing from the point of view of political-economy of space is evident in the researches.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Housing
  • housing planning and policy
  • urban and regional development plans