برنامه ریزی توسعه شهری و منطقه ای
اکبر اسمعیلی؛ رسول قربانی؛ حسن محمودزاده
چکیده
گسترش روزافزون شهرها و ترافیک از یک‌سو و توسعه فناوری‌های نوین از سوی دیگر کشورها را با مسائل جدیدی مواجه ساخته است. نهادها و شیوه‌های مدیریت قدیمی با جهان پیچیده و به‌سرعت در حال تغییر در تضادند، درنتیجه برنامه ریزان در تلاش‌اند تا با نگاهی یکپارچه، مدل‌هایی را برای توسعه شهرهای قرن 21 به‌منظور پاسخگویی به انتظارات جدید، ...
بیشتر
گسترش روزافزون شهرها و ترافیک از یک‌سو و توسعه فناوری‌های نوین از سوی دیگر کشورها را با مسائل جدیدی مواجه ساخته است. نهادها و شیوه‌های مدیریت قدیمی با جهان پیچیده و به‌سرعت در حال تغییر در تضادند، درنتیجه برنامه ریزان در تلاش‌اند تا با نگاهی یکپارچه، مدل‌هایی را برای توسعه شهرهای قرن 21 به‌منظور پاسخگویی به انتظارات جدید، توسعه دهند. یکی از این مفاهیم، توسعه شهر هوشمند است که محور تحول و توسعه هزاره سوم می‌باشد. حمل‌ونقل شهری نیز از حوزه‌هایی است که از فناوری‌ها نظیر اینترنت اشیاء (IoT) متأثر می‌گردد. این تحقیق جزء تحقیقات کاربردی و ازنظر گردآوری و تحلیل اطلاعات، توصیفی- تحلیلی می‌باشد. با انجام تحلیل‌های کیفی به کمک پرسشنامه باز، مؤلفه‌های تأثیرگذار شناسایی و سپس پرسشنامه بسته‌ای طراحی و با روش نمونه‌گیری هدفمند با استفاده از تکنیک گلوله برفی، اقدام به جمع‌آوری اطلاعات به تعداد 177 نمونه از سطح جامعه آماری گردید. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که شهر تبریز به‌عنوان یکی از کلان‌شهرهای کشور با مشکلاتی زیادی در زمینه حمل‌ونقل هوشمند درون‌شهری مواجه می‌باشد که تحقق آن با چالش‌ها و موانع متعدد من‌جمله ضعف مدیریت یکپارچه شهری، نداشتن چشم‌انداز مشخص، ضعف برنامه‌ریزی، کمبود منابع مالی، نبود ساختارهای تشکیلاتی مرتبط، نبود سامانه‌های هوشمند مبتنی بر اینترنت اشیاء و استفاده از سامانه‌های ناهمگون، عدم آشنایی با سیستم‌های هوشمند مبتنی بر اینترنت اشیاء و... روبرو می‌باشد.
حسن محمودزاده
چکیده
رشد کالبدی فضایی منطقه اسکو در چند دهه اخیر موجب مسائلی همچون تغییر کاربری زمین، گسترش نامتناسب شهر و مخاطرات زیست‌محیطی شده است. فشارهای سنگین سریع شهرنشینی بر سرزمین و منابع اطراف موجب کاهش پوشش گیاهی، کاهش فضاهای باز و مشکلات جدی اجتماعی و زیست‌محیطی شده است. هدف از این مطالعه، درک عوامل مؤثر در روند توسعه فیزیکی منطقه دره اسکو ...
بیشتر
رشد کالبدی فضایی منطقه اسکو در چند دهه اخیر موجب مسائلی همچون تغییر کاربری زمین، گسترش نامتناسب شهر و مخاطرات زیست‌محیطی شده است. فشارهای سنگین سریع شهرنشینی بر سرزمین و منابع اطراف موجب کاهش پوشش گیاهی، کاهش فضاهای باز و مشکلات جدی اجتماعی و زیست‌محیطی شده است. هدف از این مطالعه، درک عوامل مؤثر در روند توسعه فیزیکی منطقه دره اسکو با عنایت به مقوله توسعه فضایی پایدار شهری از بُعد اکولوژیکی و حفظ شرایط زیست‌محیطی آن در دهه‌های آتی می‌باشد. بدین منظور با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای چند زمانه لندست 5 و 8 تکنیک‌های پردازش تصاویر ماهواره‌ای شی‌ءگرا، تغییرات کاربری اراضی در مقطع زمانی 1395-1363 با تأکید بر گسترش پراکنده منطقه شهری اسکو و خسروشهر و روستاهای پیرامونی که در دره زیست‌محیطی اسکو واقع شده، مورد ارزیابی قرار گرفته است.بر اساس نتایج حاصله مقدار مساحت منطقه شهری اسکو، خسروشهر و شش روستای پیرامونی از 88/290 هکتار در سال 1363 به 55/1088 هکتار در سال 1395 رسیده است. 62/514 هکتار از توسعه ذکر شده بر روی اراضی باغی و زراعی صورت گرفته که لزوم مدیریت توسعه آتی مبتنی بر اصول توسعه پایدار را می‌طلبد. بدین منظور عوامل مؤثر بر توسعه فیزیکی منطقه شهری دره اسکو بر اساس پیشینه تحقیق در قالب 15 شاخص شناسایی و با استفاده از روش رگرسیون لجستیک- به دلیل توانایی آن در تعیین اهمیت متغیرها- نقشه احتمال توسعه شهری تهیه گردید که استفاده همزمان از متغیرهایی انسانی و طبیعی به همراه اعمال متغیرهای مثل نقشه بافت توسعه شهری به منظور تعیین جهت توسعه، از مزیت‌های این تحقیق به شمار می‌رود. پس از پیش‌بینی الگوی آتی توسعه شهری در دره اسکو با استفاده از راهبرد حفاظت از باغات و فضاهای سبز در فرایند توسعه شهری، با بلوک‌بندی نقشه احتمال توسعه شهری، دادن فضای لازم برای توسعه، استخراج کمربند سبز طبیعی شرقی غربی و کمان‌های سبز و اعمال ممنوعیت توسعه در اطراف کمربند سبز پیشنهادی، حفظ ذخایر اکولوژیک دره اسکو با کاهش تخریب اراضی باغی و کنترل رشد پراکنده و انفصال شهرها و روستاها عملیاتی شده است.
