نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار معماری دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

2 دانش آموخته دکتری برنامه ریزی شهری و منطقه ای دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.

چکیده

ارزش‌ها در برنامه‌ریزی و دست‌یابی به چارچوب انگاشتی تبیین‌کنندۀ ارزش‌ها و معیارهای داوری، عرصه‌های نوین پژوهشی را فراهم ساخته است. سیر تحول درک ارزش‌ها در فرآیند برنامه‌ریزی، پیوند مابین ارزش‌ها و گفتمان‌های مسلط در محیط برنامه‌ریزی را در مرکز توجه خود قرار داده است؛ به‌طوری که حیات ارزش‌های برنامه‌ریزی نیز متأثر از این پیوند بوده و به واسطۀ رهیافت‌های نوین همچون تأکید بر تجربۀ زیستۀ برنامه‌ریزان، عرصه‌های سه‌گانۀ ارزش‌ها، گفتمان و نظریۀ برنامه‌ریزی به‌ یکدیگر پیوند خورده‌اند. نظام برنامه‌ریزی ایران بی‌توجه به این تحولات همچنان بر دیدگاه‌های اثبات‌باور به مثابۀ چارچوب تببین‌گر ارزش‌ها در برنامه‌ریزی تأکید دارد؛ به‌طوری‌که تأکید بر این رهیافت در نظامِ برنامه‌ریزیِ ایران، زمینه‌ای را فراهم کرده است که در آن فرآیند برنامه‌ریزی جدا از گفتمان‌هایِ اثرگذار بر حیات ارزش‌ها در نظر گرفته می‌شود. هدف این پژوهش دستیابی به چارچوب انگاشتی به منظور درک داوری عملی برنامه‌ریزان در تجربۀ زیستۀ آن‌ها است. روش پژوهش مبتنی بر نظریه مبنایی برساخت‌گرایانه است که تمرکز آن بر فهم کنشِ اجتماعی برنامه‌ریزان و درک تجربۀ زیستۀ آن‌ها خواهد بود. داده‌های تحلیل عناصر ذهنی برنامه‌ریزان بواسطۀ روش مصاحبه‌های نیمه-ساختار یافته با 28 نفر از برنامه‌ریزان دارای سابقه در محیط برنامه‌ریزی کلان‌شهر تهران و پاسخ به پرسش‌هایی در ارتباط با تجربه زیستۀ آن‌ها فراهم گشته و پس از انجام مراحل پیش کدگذاری اعم از گردآوری داده‌ها و پیاده‌سازی آن‌ها، مرحله تحلیل داده‌ها و طیف‌های سه‌گانه کدگذاری: کدگذاری اولیه، کدگذاری متمرکز و در نهایت کدگذاری نظری انجام شده است. در نهایت چارچوب انگاشتی حیات ارزش‌های برنامه‌ریز در سایۀ گفتمان‌ها به عنوان دستاورد مقاله معرفی شده است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Being of Planner’s Values in Shadow of Discourses (Case Study: Planning Environment of Tehran Metropolis)

نویسندگان [English]

  • Behzad Malekpour Asl 1
  • Pouya Joudi Gollar 2

1 Assistant Professor of Architecture, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran

2 PhD of Urban and Regional Planning, Shahid Beheshti University, Tehran. Iran

چکیده [English]

The instrumental and technical view wieldy assumed in planning theory and practice that planning can and must be limited to the value free consideration of alternative public policy means. Iran planning structure followed from this view and neglected from this fact that planning is a moral endeavor in which planners must make ethical and value-based choices. However, interconnectedness between values and planning process, in recent decades have been most influenced debates in planning theory and argued that value free planning is impossible in principle because planning is essentially affected by discourses. This article argued that question of values is an inescapable part of the planner behavior, and hence its purpose was to identify conceptual framework of planner’s values in Tehran metropolitan planning environment. The argument was presented through constructivist grounded theory method and two key issues: the relationship between values and discourses and values survival in specific planning environment. The data for analyzing of mental elements of planners by semi-structured interviews with 28 planners were provided with experience in the planning environment of Tehran metropolis and answering questions related to their lived experience in the given environment. “Blurring the academic values in professional work environment”, planner agency in practice of planning values” and “directing the individual and institutional values through dominant discourses” are the three categories which depict the picture of planner’s values in planning environment of Tehran metropolis. The article concluded by arguing that values in planning is about situated ethical judgment and conceptualization of values survival in shadow of discourses that raises significant issues in relation to ethical judgment notion in planning debates.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Values
  • Planning
  • Plan
  • Tehran Metropolitan
  • Judgment Criteria
-  جودی، پویا. (1398)، «بکارگیری روش نظریه مبنایی برساخت‌گرا در پژوهش‌های برنامه‌ریزی شهری و منطقه‌ای»، فصلنامه مطالعات شهری، دوره 9، شماره 34.
-  صرافی، مظفر؛ توکلی نیا، جمیله و چمنی مقدم، مهدی. (1394)، «کندوکاو در نقش دولت و اهداف غیررسمی در برنامه‌ریزی شهری ایران»، نشریۀ صفه، دوره 25، شماره 2: 88-72.
-  رهنمایی، محمدتقی. (1373)، «دولت و شهرنشینی، نقدی بر نظریه عناصر شهری قدیم و سرمایه داری بهره وری هانس بوبک»، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، شماره 32: 26-17.
-  مک لئولد، تاس. اچ. (1394)، برنامه‌ریزی در ایران- بر اساس تجارب گروه مشاور دانشگاه هاروارد در ایران در تهیه برنامه عمرانی سوم، مترجم: علی اعظم محمدبیگی، تهران: نشر نی.
-  هیلیر، جین. (1394)، سایه‌های قدرت- حکایت دوراندیشی برنامه‌ریزی کاربری اراضی. مترجم: کمال. پولادی، تهران: جامعه مهندسین مشاور ایران.
 
-   Albrechts, Louis. (2003). “Reconstructing Decision-Making: Planning Versus Politics”, Journal of Planning Theory, vol 2. Issue 3. pp. 249- 268.
-   Allmendinger, Philip. (2001). Planning in Postmodern Times.London: Routledge.
-   Bolan, Richard. (1971). “The Social Relations of the Planner”. Journal of the American Institute of Planners, 37(6), 386-396.
       doi:10.1080/01944367108977388
-   Bolan, Richard. (1983). “The Structure of Ethical Choice”. Journal of planning education and research, 3(1), 23-34. doi:10.1177/0739456X8300300104
-   Campbell, Heather. (2006). “Just Planning: The Art of Situated Ethical Judgment”., Journal of Planning Education and Research, vol 26, issue1, pp25-46.
-   Campbell, Heather (2002). “Planning: An Idea of Value”, Town Planning Review, Vol. 73, No. 3 pp. 271
-   Charmaz, Kathy. (2006). Constructing Grounded theory: A Practical Guide Through Qualitative Analysis. Wiltshire: Sage Publication.
-   Dobel, Patrick J. (1999). Public Integrity.Baltimore: JohnsHopkinsUniversity Press.
-   Feibleman, James. (1967). Moral Strategy: An Introduction to the Ethics of Confrontation.The Hague: Martinus Nijhoff.
-   Flyvbjerg, Benet. (1998). Rationality and Power: Democracy in Practice, London: The University of Chicago Press Ltd.
-   Forester, Jhon. (1999). The Deliberative Practitioner: Encouraging Participatory Plan- ning Process.Cambridge: MIT Press.
-   Forester, John, (2012). “On the Theory and Practice of Critical Pragmatism: Deliberative Practice and Creative Negotiations”, Journal of Planning Theory, No. 12: 5.
-   Friedmann, John. (1989). “Planning in the Public Domain:Discourse and Praxis”, journal of planning education and research, 8(2), 128-130.
-   Fromm, E. (1972). “Humanistic planning”, Journal of the American Institute of Planners 38, 2: 67-71.
-   Gunder, Micheal. (2010). ”Planning as the ideology of (neoliberal) space”, Journal of Planning Theory, 9(4) 298–314.
-   Hampshire, Stuart (2000). Justice is Conflict. Princeton: PrincetonUniversity Press.
-   Hendler S (1991). “Ethics in planning: The views of students and practitioners”. Journal of Planning Education and Research, 10(2): 99–105.
-   Hendler, Sue. (1995). Planning Ethics. A Reader in Planning Theory, Practice and Education. New Brunswick, NJ: Center for Urban Policy Research.
-   Hendler, Sue. (2001). Planning ethics. In: Smelser N and Baltes P (eds) International Encyclopedia of Social and Behavioral Sciences. Oxford: Elsevier, pp.11,474–11,479.
-   Hendler, Sue. (2002). “It’s the right thing to do –Or is it? Contemporary issues in planning ethics”. Planning Canada42(2): 9–11.
-   Hendler, Sue. And Kinley, Janeth. )1990). “Ethics and the planning consultant”.Planning Canada. 30(3): 29-32.
-   Hendler, Sue, ed. (1995). A reader in planning ethics: Planning theory, practice and education. New Brunswick, NJ: RutgersUniversity Press.
-   Hoch, Charles. (1994). What planners do: Power, politics,and persuasion.Chicago: IL: Planners Press, American Planning Association.
-   Klosterman Richard E. (1978). “Foundations for Normative Planning”, Journal of the American Institute of Planners, 44:1, 37-46.
-   Kreiger, Martin (1974). “Some new directions for planning theory”, Journal of the American Institute of Planners, 40, 3: 156-63.
-   Long, Norton. (1975). “Another view of responsible planning”. Journal of the American Institute of Planners, 41, 5: 311 - 16.
-   McGuirk, Pauline. (1995). Power and Influence in Urban Planning: Community and Property Interests’ Participation in Sayer A (2005) The Moral Significance of Class.Cambridge: CambridgeUniversity Press.
-   Morse, Janice. (1995). “The significance of saturation”. Qualitative Health Research, vol 5, issue 2, pp.147-149.
-   Mouffe, Chantall. (1999). “Deliberative democracy or agonistic pluralism?”, Social Research, 66(3), 745–58.
-   Pratchett, Tery L. (2000). The inherently unethical nature of public service ethics. In R. Chapman, Ethics in Public Service for the New Millennium. Aldershot: Ashgate.
-   Rescher, Nicholas. (1993). Pluralism: Against the Demand for Consensus. Oxford: Clarendon Press.
-   Sabatier, P. (1987). “Knowledge, Policy-Oriented Learning, and Policy Change: An Advocacy Coalition Framework”, Science Communication,Vol 8, issue 4,pp 649–87.
-   Sanyal, Bishwapria. (2005). Comparative Planning culture. New York: Routledge.
-   Taylor, Nigel. (1993). To follow a rule. In C. Calhoun, E. Lipuma, & V. Postione, Bourdieu, Critical Perspectives. Cambridge: Polity Press.
-   Thomas, Huw. (2012). “Values and the planning school”, Planning Theory, Vol 11, issue 4, pp 400– 417.
-   Watson Venessa. (2003). “Conflicting rationalities: implications for planning theory and ethics”, Planning Theory & Practice, vol 4, issue 4, pp 395-407.