نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان، سمنان، ایران.

2 دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سمنان، ایران.

3 استادیار جغرافیا، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سمنان ،سمنان، ایران

چکیده

وجود نابرابری و ناهمگونی فضایی بسیار شدید بین شهر تهران و سایر سکونتگاه‌های واقع در منطقه شهری تهران موجب افزایش افتراق و کاهش عدالت فضایی در منطقه کلان‌شهری تهران شده است. ازاین‌رو پژوهش حاضر در نظر دارد تا عوامل تأثیرگذار در تحقق اهداف طرح‌ مجموعه شهری در نظام مدیریت منطقه کلان‌شهری‌ تهران را با رویکرد نهادی و با روش فراترکیب استخراج کند. در این پژوهش با بررسی سیستماتیک کلیه‌ی مقالات منتشرشده در مجلات علمی-پژوهشی با موضوع مجموعه شهری در دوره‌ی زمانی ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰، یافته‌های حاصل از ۲۳ مطالعه با روش فراترکیب جمع‌آوری و مهم‌ترین عوامل با رویکرد تحلیل محتوای جهت‌دار شناسایی شدند. به این صورت، نگاه خبرگان به وضعیت موجود مجموعه‌ی شهری تهران یکپارچه و پیشنهاد‌ها در دو بعد تغییر نهادی و توافق نهادی دسته‌بندی شد. نتایج نشان داد که اصلاح ساختار سازمانی مجموعه‌ی شهری تهران به‌عنوان ضروری‌ترین گام مبین تأکید بر رویکرد تغییر نهادی است. از سوی دیگر نتایج در سطح متغیرها بر الگوی توسعه‌ی چندمرکزی در راستای تغییر نهادی در سیستم‌های برنامه‌ریزی، لزوم مدیریت جامع و یکپارچه منطقه کلان‌شهری و حرکت به‌سوی حکمروایی منطقه‌ی کلان‌شهری، تمرکززدایی و ایجاد یک شبکه‌ی عملکردی چندسویه، شفافیت و پاسخگویی و تشریک‌مساعی تأکید دارد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Exploring Institutional Strategies for Attaining the Objectives of the Tehran Metropolitan Plan

نویسندگان [English]

  • Mohammad Lavajoo 1
  • Abbas Arghan 2
  • Mohammadreza Zand Moghadam 3

1 Ph.D. Student in Geography and Urban Planning, Islamic Azad University, Semnan, Iran

2 Associate Prof of Geography and Urban Planning, Islamic Azad University, Semnan, Iran

3 Assistant Professor, of Geography, Islamic Azad University, Semnan Branch, Semnan, Iran

چکیده [English]

 
The extreme spatial disparity and heterogeneity between Tehran city and other settlements in its urban area have led to a decline in spatial justice and amplified differences within the Tehran metropolitan area. This study aims to identify the key factors that influence the realization of the Tehran Metropolitan Plan objectives in the metropolitan area management system using an institutional approach and meta-synthesis method. A systematic review of scientific research articles published between 1390 to 1400 was conducted, and the meta-synthesis method was used to analyze the findings of 23 studies. The results indicate that the reformation of Tehran Metropolitan's organizational structure is the most crucial step toward institutional change, as per the proposed indicators. At the variable level, the study emphasizes the need for the adoption of a multi-centered development model that aligns with institutional change in planning systems, comprehensive and integrated management of the metropolitan area, shifting towards governance of the metropolitan area, centralization, creating a multifaceted functional network, transparency, accountability, and collaborative efforts.
Keywords: Institutional Change, Institutional Agreement, Meta- synthesis, Majmo-e-shahri Tehran, Metropolitan Area.

Introduction

The approval of the Law on Urban Complexes in Iran dates back more than two decades. It is expected that with the rapid growth of urbanization, the number of metropolitan areas and complexes will increase every year. The urban complex of Tehran and its surrounding cities face several challenges, including the lack of a metropolitan area management system, division and incoherence in the planning system, interference and concentration of the national, provincial, and local decision-making systems, and conflict in the management of urban boundaries.
To overcome these issues and problems, a plan was proposed and approved to organize activities in the general area of Tehran, ensuring the sustainable development of the complex, reducing socio-economic and environmental damage caused by dispersion, disorder, and irregularity in population settlement and activity and land use, creating a livable environment for all residents of the urban complex, and creating the necessary conditions in the general area of Tehran to achieve a worthy position and play a role at the national and international level.
Currently, the institutional structure of Tehran is far from meeting the goals of the urban complex plan. However, this does not indicate the ineffectiveness of the plan. What has complicated the growth and development of urban complexes is the unchanged management structure. Therefore, this research aims to identify the main and influential factors in the realization of the goals of the urban complex plan in the management system of the metropolitan area of Tehran using an institutional approach and finally determining the most critical factor in this field.

Literature Review

In the field of institutionalism and its investigation in metropolitan management, numerous studies have been conducted by scholars such as Farjirad and Kazemian (2013), Asadi (2015), Mokhbari (2016), Sharifzadegan and Kouni (2018), and Mahdizadeh (2017). These studies examine various dimensions of urban management problems from different perspectives. However, effective management of metropolitan areas requires inter-sectoral regional cooperation mechanisms in the form of governance. The studies highlight the significance of institutional changes that have a direct impact on the political economy and social relationships, which play a crucial role in attaining the objectives of Tehran metropolis.
Recognition of institutional theory in urban studies and political science began in the 1980s due to the involvement of multiple actors in urban politics. Several research articles, books, and publications since then have emphasized the importance and necessity of this view. For example, Allmendinger and Tewdwr-Jones (2000), Baker (1998), and Albrechts et al. (2004) discussed institutional restructuring as an organizational model for regional agendas. Furthermore, some studies have examined institutional restructuring within the principles of the new theory of planning, proposing planning principles based on communication planning theory. These include Kim (2012), Camagni and Capello (2013), Hubbard and Kitchin (2011), Tewdwr-Jones (2012), Zhao (2015), Bulkeley et al. (2019), and Newton (2021).

Methodology

The current investigation took the form of a systematic and meta-composite review. The analysis employed an oriented content analysis approach, wherein the indicators of the research model derived from institutionalism's theoretical approach were coded and categorized to extract semantic units.

Results

In the initial phase, the research problem was determined by drawing on prior studies. The researcher's concerns and research questions were established based on indicators related to the topic, target community, and the time period of study. Next, scientific-research articles published between 1390 and 1400 were systematically reviewed, resulting in the identification of 268 relevant works. In the third stage, each article was analyzed according to the degree of direct connection with the research question using a three-stage process.
Following this, all selected articles were coded into 65 semantic units in the fourth step. In the fifth stage, directed qualitative content analysis was employed, with codes organized into two overarching categories: institutional change and institutional agreement. Additionally, five subcategories/indices were identified, including organizational structure, planning systems, new concepts of planning, formal rules, and informal rules. To ensure code reliability and agreement between findings, the Kappa index was calculated in the sixth step. The result of 0.727 and significance coefficient of less than 0.05 confirmed the reliability of the findings, with the assumption of code independence being rejected.
Finally, the findings indicated that institutional change related to organizational structure (21 repetitions) was emphasized most frequently in achieving the goals of the Tehran urban complex. Institutional change in the planning system (15 repetitions) and formal rules to achieve institutional agreements (12 repetitions) followed closely after.

Conclusion

The results of this research indicate a significant emphasis on institutional changes that can have long-lasting and far-reaching effects on the infrastructure of Tehran's urban complex, ultimately advancing the goals of the urban complex plan. Specifically, the reform of the organizational structure is identified as the most critical step, highlighting the importance of the institutional change approach. At the variable level, the results emphasize the need for a multi-centered development model aligned with institutional changes in planning systems, comprehensive and integrated management of the metropolitan area, a move towards metropolitan governance, centralization, the creation of a multifaceted functional network, transparency, accountability, and collaborative efforts. To facilitate the realization of institutional changes and achievement of the goals outlined in Tehran's urban complex plan, it is recommended to form panels and committees composed of experts and experienced urban managers within the policy-making and planning structure of Tehran's urban management. This approach would allow for the development of operational solutions informed by their collective expertise and experience.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Institutional Change
  • Institutional Agreement
  • Meta- synthesis
  • Majmo-e-shahri Tehran
  • Metropolitan Area
 
اسدی، ایرج (1395). تبیین ضرورت ایجاد نظام مدیریت و حکمروایی ویژه برای منطقه کلان‌شهری تهران. هنرهای زیبا - معماری و شهرسازی، 21 (1)، 16-5.
اطلاعت، جواد و دبیری، علی‌اکبر (1395). ارزیابی تأثیرات تمرکزگرایی و مهاجرپذیری در افزایش جاپای بوم‌شناختی منطقه شهری تهران. فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، 3(31)، 66-56.
اکبری، مهناز؛ کرکه‌آبادی، زینب؛ قادری، محمدرضا و باقری، حسن (1397). بررسی سطح توسعه استان‌ها در چارچوب سند آمایش سرزمین، نگرشهای نو در جغرافیای انسانی، 11(1)، 110-101.
آشتیانی عراقی، مجیدرضا؛ سرور، رحیم؛ زیویار، پروانه و فلاح تبار، نصرالله (1399). تحقق مدیریت یکپارچه شهری با تأکید بر نقش و قدرت بازیگران سطوحِ مختلف مدیریت شهری در شهر تهران، پژوهش‌های برنامهریزی شهری، 40(11)، 46-31.
آلمندینگر، فیلیپ و تئودور-جونز، مارک (2002). آینده‌ی برنامهریزی چشماندازهای نو در نظریه برنامهریزی. مترجم: عارف اقوامی مقدم (1387)، تهران: آذرخش.
بصیرت، میثم؛ عزیزی، محمدمهدی؛ زبردست، اسفندیار و احمد آخوندی، عباس (1391). فرصت‌ها و چالش‌های حکمروایی کلان‌شهر خوب در عصر جهانی‌شدن؛ مطالعه موردی تهران. نشریه هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی، 1(17)، 16-5.
بیات، اسدالله؛ کرکه آبادی، زینب و کامیابی، سعید (1396). ارزیابی و سنجش وضعیت افتراق و ناهمگونی فضایی موجود در سطح منطقه شهری تهران با استفاده از مدل TOPSIS. جغرافیا، شماره 54، 246-229.
جمعه‌پور، محمود (1398). پارادایم نوین برنامه‌ریزی برای پایداری و مدیریت یکپارچه منطقه کلان شهری تهران، ساماندهی یا تغییر پایتخت، فصلنامه برنامه‌ریزی توسعه شهری و منطقه‌ای، 4(3)، 133-158.
حاجی لو، زهرا؛ ارغان، عباس؛ دریاباری، سیدجمال الدین و فرهودی، رحمت الله (1396). تحلیل تطبیقی مدیریت شهری در کلان‌شهرهای تهران و لندن و توانمندسازی مدیران در راستای مدیریت یکپارچه شهری، فصلنامه جغرافیا و برنامه‌ریزی منطقه‌ای؛ 3(7)، 151-133.
خیرالدین، رضا و پیروزی، رضا (1392). گونه شناسی جدید در تکوین پراکنش‌های فضایی مناطق کلان‌شهری/ نمونه مطالعه: رشد متاستاتیک در محور شرق منطقه کلان‌شهری تهران، مدیریت شهری، شماره 35، 254-229.
داداش‌پور، هاشم و تدین، سپیده (1394). تحلیل نقش الگوهای سفر در ساختار فضایی منطقه کلان‌شهر تهران، آمایش جغرافیایی فضا، 18(5)، 85-66.
داداش‌پور، هاشم و زاهدپور، صابر (1397). تحلیل الگوی استقرار نظام فضا و توزیع فعالیت‌های صنعتی در منطقة کلان‌شهر تهران، فصلنامه جغرافیا و توسعه ناحیهای، 2(16)، 212-180.
دانشپور، زهره و تارانتاش، مسعود (1395). تحلیل اثرات گسترش برنامه‌ریزی نشدة کلان‌شهرها بر محیط طبیعی پیرامون: رویکردی ویژه به منطقة کلان‌شهری تهران، باغنظر، 43(13)، 60-37.
ربانی، طاها (1396)، رساله دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس.
رمضانی قوم‌آبادی، محمدحسین، یاوری، اسداله، احمدی، مریم (1398). چالش‌های نظام حقوقی مدیریت یکپارچه شهری در ایران، با تأکید بر تمرکززدایی و توسعه پایدار شهری. فصلنامه جغرافیا و برنامه‌ریزی منطقه‌ای، 3(9)، 554-535.
سرور، رحیم و بافرانی، جمال (1398). تحلیل راهبردی وضعیت نظام مدیریت سیاسی حریم منطقه شهری تهران، آمایش سیاسی فضا، شماره 3، 138-129.
سرور، رحیم، آشتیانی عراقی، مجیدرضا و اکبری، مجید (1396). واکاوی عوامل مؤثر بر تحقق‌پذیری مدیریت یکپارچه شهری/مطالعه موردی: کلان‌شهر تهران، فصلنامه انجمن جغرافیای ایران، سال 15، 52-37.
سهرابی، محمد؛ رضوانی، علی‌اصغر و رجبی، آزیتا (1398). آسیب‌شناسی ساختارهای نهادی اثرگذار در تحقق مدیریت یکپارچه شهری پایتخت، فصلنامه جغرافیا و برنامهریزی منطقهای، 2(9)، 766-747.
شریف زادگان، محمدحسین و شمس کوشکی، هانیه (1392). برنامه‌ریزی فضایی راهبردی برای حکمروایی یکپارچه منطقه‌ای در منطقه کلان‌شهری تهران، مدیریت شهری، شماره 34، 296-273.
شریف زادگان، محمدحسین و فتحی فرزانه، امیر (1395). تعیین محدودة فضایی شهر- منطقه برای کلان‌شهر تهران و نواحی پیرامونش. آمایش سرزمین، 1(8)، 53-35.
شریف زادگان، محمدحسین و قانونی، حسین (1398). تحلیل و گونه‌بندی نگرش نهادگرایانه در برنامه‌ریزی شهری. نشریه هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی، 24(2)، 18-5.
شریف زادگان، محمدحسین و ندایی طوسی، سحر (1393). تدوین چارچوب توسعه اجتماعی فضایی بهینه برای دستیابی - به رقابت‌پذیری در سطح منطقه کلان‌شهر تهران، فصلنامه علوم محیطی، 3(12)، 54-35.
طالشی، مصطفی (1398). سیاست تمرکزگرایی و ناپایداری نظام سکونتگاهی در پیرامون کلان‌شهر تهران. فصلنامه اقتصاد فضا و توسعه روستایی، 2(8)، 182-158.
عابدی‌جعفری، عابد و امیری، مجتبی (1398) فرا ترکیب، روشی برای سنتز مطالعات کیفی. روش‌شناسی علوم انسانی، 25(99)، 87-73.
عزیزی، محمدمهدی، ابویی اردکان، محمد و نوری، نسرین (1390). نقش قوانین و مقررات در تحقق مدیریت یکپارچه در مجموعۀ شهری تهران، فصلنامه آرمانشهر، 6(4)، 117-128.
علیان، مهدی (1396)، رساله دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه خوارزمی.
علیان، مهدی؛ صابر، محمدپور و رضویان، محمدتقی (1398). مدل‌سازی و تحلیل راهبردی رابطه میان کنشگران منطقه کلان‌شهری تهران با رویکرد نظریه بازی‌ها، فصلنامه مطالعات راهبردی سیاست‌گذاری عمومی، 31(9)، 152-131.
فرجی راد، خدر و کاظمیان، غلامرضا (1391). توسعه محلی و منطقهای از منظر رویکرد نهادی، تهران: جهاد دانشگاهی.
کاظمی اندریان، محمدحسین؛ بندی، مهدی و نمازی، علیرضا (1398). تأثیرات گسترش پیراشهرنشینی در هاله کلان‌شهر تهران بر نظام شهری کشور در دوره 95 – 1335، نشریه شهر ایمن، 7(2)، 43-24.
کاظمیان، غلامرضا و میرعابدینی، سیدزهره (1390). آسیب‌شناسی مدیریت یکپارچه شهری در تهران از منظر سیاست‌گذاری و تصمیم‌گیری شهری. نشریه هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی، 3(46)، 38-27.
مشکینی، ابوالفضل؛ ربانی، طاها و افتخاری، رکن‌الدین (1398). آینده‌نگاری حکمروایی، بسط مفهوم و آینده حکمروایی کلان‌شهر تهران، پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری، 3(7)، 453-431.
مهدی‌زاده، جواد (1397). ‏‫برنامه‌ریزی راهبردی توسعه شهری (تجربیات اخیر جهانی و جایگاه آن در ایران). تهران: آرمان‌شهر.
ندایی طوسی، سحر و فرخنده‌کیش، علیرضا (1398). الزامات فضایی توسعه خوشه‌های خلاق و رقابت‌پذیر گردشگری-فرهنگی (شهرک‌های رسانه‌ای)؛ مورد پژوهی منطقه کلان‌شهر تهران، برنامهریزی و توسعه گردشگری، 31(8)، 55-72.
ندایی طوسی، سحر؛ شاه صفی، عباس؛ غفارخورزنی، مجید و طاهری یگانه، عباس (1392). آسیب‌شناسی کالبدی منطق فضایی کلان‌شهر تهران از منظر اصول پدافند غیرعامل. نشریه هویت شهر، 21(9)، 56-41.
نظریان، اصغر و رحیمی، محمد (1391). تحلیل الگوی مدیریتی شهر تهران، پژوهشهای جغرافیای انسانی، شماره 81، 126-111.
همافر، میلاد و پورجعفر، محمدرضا (1396). سنجش میزانِ تحقق آرایش فضایی چندمرکزی در مناطق کلان‌شهر/مطالعه‌ی موردی: منطقه‌ی کلان‌شهری تهران، فصلنامه برنامهریزی منطقهای، 28(7)، 106-95.
 
 References
Abukhater, A. (2009). Rethinking Planning Theory And Practice: A Glimmer Of Light For Prospects Of Integrated Planning To Combat Complex Urban Realities. Theoretical and Empirical Researches in Urban Management, 2(11): 64-79.
Albrechts, L., Healey, P. and Kunzmann, K.L. (2003) Strategic spatial planning and regional governance in Europe. Journal of the American Planning Association, 69:113–29.
Allmendinger Allmendinger, P. & Tewdwr-Jones, M. (2000). Spatial dimensions and institutional uncertainties of planning and the new regionalism. Environment and Planning C: Government and Policy, 18: 26–71.
Baker, M. (1998). Planning for the English regions: a review of the secretary of state’s regional planning guidance. Planning Practice and Research, 13: 69-153.
Bulkeley, H.; Marvin, S.; Palgan, Y.V.; McCormick, K.; Breitfuss-Loidl, M.; Mai, L.; vonWirth, T. & Frantzeskaki, N. (2019). Urban Living Laboratories: Conducting the Experimental City? European Urban and Regional Studies, 26: 317–335.
Camagni, R. & Capello, R. (2013). Regional competitiveness and territorial capital: a conceptual approach and empirical evidence from the European Union. Regional Studies, 47: 1383–1402.
Dayneko D. & Gustafson E. (2014). Institutional Innovations in the Forest Industry in Russia: a Case Study of Irkutsk Province Miscellanea, Geographical-Regional Studies on Development, 18 (4): 17–23.
Dayneko, A. I. & Dayneko D. V. (2017). Institutional Problems in Urban Planning and Modern Methods of Reconstruction for Siberian. Cities, IOP Conf. Ser.: Mater. Sci. Eng.
Grin, J.; Rotmans, J. & Schot, J. (2010). Transitions to Sustainable Development: New Directions in the Study of Long Term Transformative Change, Routledge: New York, NY, USA.
Hansen, T. & Coenen, L. (2015). The Geography of Sustainability Transitions: Review, synthesis and reflections on an emergent research field. Environmental Innovation and Societal Transitions, 17: 92–109.
Hubbard, P. and Kitchin, R. (2011). Introduction. EDT: P. Hubbard, R. Kitchin and G. Valentine, in: Key Thinkers on Space and Place, London: SAGE.
Karakayaci, ozer (2015). Relational and Institutional Approaches to Planning Issues in Turkey, Megaron, 10(4): 580-594.
Kim, A.M. (2012). The Evolution of The Institutional Approach in Planning. London: Oxford.
Lowndes, V. & Roberts, M. (2013). Why Institutions Matter: The New Institutionalism in Political Science. Palgrave: Macmillan.
Newton, Caroline. (2021) the Role of Government Initiated Urban Planning Experiments in Transition Processes and Their Contribution to Change at the Regime Level. Sustainability, 13: 24-19.
Sandelowski M. (1995). Sample size in qualitative research. Research in Nursing & Health, 18(2): 179- 83.
Sheikhi, M.; Delnavaz, N. & Nazari, E. (2015). Study of Institutional Collaboration in the Management Structure of the City Regions Case Study: Process of Determining the City of Qazvin Growth Boundaries, Space Ontology International Journal, 4 (15): 49-66
Sweeting, D. (2008). New Institutionalism and Local Political Management in Spain, Working Papers Online Series, available at www.uam.es/centros/derecho/cpolitica/papers.htm
Tewdwr-Jones, M. (2012). Spatial planning and governance. United Kingdom: Palgrave MacMillan.
Tomor, Z.; Przeybilovicz, E. & Leleux, C. (2021. Smart governance in institutional context: An in-depth analysis of Glasgow, Utrecht, and Curitiba, Cities, 114: 1-18.
Zhao, P. (2015). The evolution of the urban planning system in contemporary China: An institutional approach. International Development Planning Review, 37(3): 269–287.
References [In Persian]
Asadi, I. (2015). Explaining the Necessity of Creating a Special Management and Governance System for the Metropolitan Area of Tehran. Fine Arts - Architecture and Urbanism, 21 (1), 5-16. [In Persian]
Taddat, J. & Dabiri, A. A. (2015). Evaluating the Effects of Centralization and Immigration in Increasing the Ecological Footprint of the Urban Area of Tehran. Geographical Research Quarterly, 3(31), 56-66. [In Persian]
Akbari, M.; Kurkeabadi, Z.; Qadri, M. R. & Bagheri, H. (2017). Investigating The Level of Development of the Provinces in the Framework of the Land Survey Document, new perspectives in human geography, 11(1), 101-110. [In Persian]
Ashtiani Iraqi, M.R; Sarwar, R.; Zaviyar, P. & Falah Tabar, N. (2019). Realization of Integrated Urban Management with Emphasis on the Role and Power of Actors of Different Levels of Urban Management in Tehran, Urban Planning Research, 40(11), 31-46. [In Persian]
Allmendinger, P. & Theodore-Jones, M. (2002). The Future of Planning, New Perspectives in Planning Theory. Translated by: Aref Ohosi Moghadam (1387), Tehran: Azarakhsh. [In Persian]
Basirat, M.; Azizi, M. M.; Mozaal, E. & Ahmad Akhundi, A. (2011). Opportunities and Challenges of Good Metropolitan Governance in the Age of Globalization; Tehran case study. Journal of Fine Arts - Architecture and Urbanism, 1(17), 5-16. [In Persian]
Bayat, A.; Karke Abadi, Z. and Kamyabi, S. (2016). Evaluation and Measurement of the Existing Spatial Differentiation and Heterogeneity in the Urban Area of Tehran Using the TOPSIS Model. Geography, No. 54, 246-229. [In Persian]
Jumapour, M. (2018). The New Paradigm Of Planning For The Stability And Integrated Management Of the Metropolitan Area Of Tehran, Organizing Or Changing The Capital, Urban and Regional Development Planning Quarterly, 4(3), 133-158. [In Persian]
Hajiloo, Z.; Arghan, A.; Daryabari, S. J. & Farhoudi, R. (2016). Comparative Analysis Of Urban Management In The Metropolises Of Tehran And London And Empowering Managers In Line With Integrated Urban Management, Quarterly Journal Of Geography and Regional Planning; 3(7), 151-133. [In Persian]
Khairuddin, R. and Pirizi, R. (2012). New Typology in the Development of Spatial Distributions of Metropolitan Areas/Case Study: Metastatic Growth in the Eastern Axis of the Metropolitan Area of Tehran, Urban Management, No. 35, 254-229. [In Persian]
Dadashpour, H. & Tedin, S. (2014). Analysis of the Role of Travel Patterns in the Spatial Structure of the Metropolitan Area of Tehran, Geographical Space, 18(5), 66-85. [In Persian]
Dadashpour, H. & Zahidpour, S. (2017). Analysis Of The Establishment Pattern Of The Space System And The Distribution Of Industrial Activities In The Metropolitan Area Of Tehran, Quarterly Journal Of Geography and Regional Development, 2(16), 180-212. [In Persian]
Daneshpour, Z. & Tarantash, M. (2016). Analyzing the Effects Of Expansion Of the Anti-Pollution Program of Metropolises on the Surrounding Natural Environment: A Special Approach to the Metropolitan Area Of Tehran, Bagh Nazar, 43(13), 37-60. [In Persian]
Rabbani, T. (2016), Phd Dissertation In Geography And Urban Planning, Tarbiat Modares University. [In Persian]
Ramzaniqomabadi, M. H.; Yavari, A. & Ahmadi, M. (2018). Challenges of the Legal System of Integrated Urban Management in Iran, With an Emphasis on Decentralization and Sustainable Urban Development. Quarterly Journal of Geography and Regional Planning, 3(9), 554-535. [In Persian]
Sarwar, R. & Bafrani, J. (2018). Strategic Analysis Of The Status Of The Political Management System Of The Urban Area Tehran, Space Political Analysis, No. 3, 138-129. [In Persian]
Sarwar, R.; Ashtiani Iraqi, M.R. & Akbari, M. (2016). Analyzing Factors Affecting The Feasibility of Integrated Urban Management/Case Study: Tehran Metropolis, Quarterly Journal of the Iranian Geographical Society, year 15, and 37-52. [In Persian]
Sohrabi, M.; Rizvani, A. A. & Rajabi, A. (2018). Pathology of Effective Institutional Structures in Realizing the Integrated Urban Management of the Capital, Quarterly Journal of Geography and Regional Planning, 2(9), 766-747. [In Persian]
Sharifzadegan, M. H. & Shamskoshki, H. (2012). Strategic Spatial Planning For Integrated Regional Governance in the Metropolitan Area of Tehran, Urban Management, No. 34, 296-273. [In Persian]
Sharifzadegan, M. H. & Fathifarzaneh, A. (2015). Determining The Spatial Boundaries Of The City-Region for the Metropolitan City Of Tehran And Its Surrounding Areas. Amayesh Sarzamin, 1(8), 53-35. [In Persian]
Sharifzadegan, M. H. Qanuni, H. (2018). Analysis and Classification of Institutionalist Attitude in Urban Planning. Journal of Fine Arts - Architecture and Urbanism, 24(2), 5-18. [In Persian]
Sharifzadegan, M. H. & Nadaitoosi, S. (2013). Compilation Of The Optimal Spatial Social Development Framework To Achieve Competitiveness In The Metropolitan Area of Tehran, Environmental Sciences Quarterly, 3(12), 54-35. [In Persian]
Talshi, M. (2018). The Policy of Centralization and Instability of the Settlement System Approximately Tehran Metropolis. Quarterly Journal of Space Economics and Rural Development, 2(8), 158-182. [In Persian]
Abedijaafari, A. & Amiri, M. (2018) Meta-Synthesis, A Method For Synthesizing Qualitative Studies. Humanities Methodology, 25(99), 73-87. [In Persian]
Azizi, M. M.; Abouiardakan, M. & Nouri, N. (2010). The Role Of Laws And Regulations In The Realization Of Integrated Management In The Urban Complex Of Tehran, Armanshahr Quarterly, 6(4), 117-128. [In Persian]
Alian, M. (2016), Doctoral Dissertation in Geography Urban Planning, Khwarazmi University. [In Persian]
Alian, M.; Mohammadpour, S & Razaviyan, M. T. (2018). Modeling And Strategic Analysis Of The Relationship Between The Actors Of The General Area Of Tehran With The Approach Of Game Theory, Quarterly Journal Of Strategic Studies Of Public Policy, 31(9), 131-152. [In Persian]
Farajirad, K. and Kazemian, G.R. (2011). Local and Regional Development from the Perspective of Institutional Approach, Tehran: Jihad University. [In Persian]
Kazemiandrian, M. H.; Bandi, M. & Namazi, A. (2018). The Effects Of The Expansion Of Urbanization In The Metropolitan Area Of Tehran On The Country's Urban System In The Period 1335-95, Shahr E Iman Publication, 7(2), 24-43. [In Persian]
Kazemian, G.R & Miraabdini, S. Z. (2010). Pathology of Integrated Urban Management in Tehran from the Perspective of Urban Policymaking and Decision-Making. Journal of Fine Arts - Architecture and Urbanism, 3(46), 27-38. [In Persian]
Meshkini, A.; Rabbani, T. & Eftekhari, R. (2018). Foresight Of Governance, Expansion Of The Concept And Future Of Governance In Tehran Metropolis, Urban Planning Geography Researches, 3(7), 453-431. [In Persian]
Mehdizadeh, J. (2017). Strategic Planning of Urban Development (Recent Global Experiences and Its Place in Iran). Tehran: Armanshahr. [In Persian]
Nedayitusi, S. & Farkhandekish, A. (2018). Spatial Requirements for the Development of Creative and Competitive Tourism-Cultural Clusters (Media Towns); A Case Study of Tehran Metropolitan Area, Tourism Planning and Development, 31(8), 55-72. [In Persian]
Nadayitusi, S.; Shahsafi, A.; Ghafarkhorzani, M. & Taheriyeganeh, A. (2012). Physical Pathology Of The Spatial Logic Of Tehran Metropolis From The Point Of View Of Passive Defense Principles. City Identity Magazine, 21(9), 41-56. [In Persian]
Nazarian, A. & Rahimi, M. (1391). Analysis of the Managerial Model of Tehran, Human Geography Research, No. 81, 111-126. [In Persian]
Humafar, M. & Pourjafar, M. R. (2016). Measuring the Degree of Realization of Multicenter Spatial Arrangement in Metropolitan Areas/Case Study: Tehran Metropolitan Area, Regional Planning Quarterly, 28(7), 95-106. [In Persian]