برنامه ریزی توسعه شهری و منطقه ای
فائزه محمدی ششکل؛ محمد شیخی
چکیده
در بسیاری از سکونتگاه‌های غیررسمی، کیفیت فضاهای شهری به دلیل فقدان برنامه‌ریزی و توجه به نیازهای ساکنان، به شدت پایین است. این موضوع، چالش‌های متعددی را در زمینه‌های مختلف از جمله سلامت، امنیت، اقتصاد و محیط‌زیست به وجود می‌آورد. مکان‌سازی به‌عنوان رویکردی نوین در طراحی و مدیریت فضاهای شهری، می‌تواند به ارتقای کیفیت زندگی ...
بیشتر
در بسیاری از سکونتگاه‌های غیررسمی، کیفیت فضاهای شهری به دلیل فقدان برنامه‌ریزی و توجه به نیازهای ساکنان، به شدت پایین است. این موضوع، چالش‌های متعددی را در زمینه‌های مختلف از جمله سلامت، امنیت، اقتصاد و محیط‌زیست به وجود می‌آورد. مکان‌سازی به‌عنوان رویکردی نوین در طراحی و مدیریت فضاهای شهری، می‌تواند به ارتقای کیفیت زندگی در سکونتگاه‌های غیررسمی کمک کند. این تحقیق با رویکرد تفسیری و روش کیفی از نوع مطالعه موردی، به‌صورت تحلیلی - توصیفی صورت‌گرفته است. جامعه آماری شامل متخصصان دانشگاهی و سرپرستان دفاتر تسهیلگری و مدیران شهری بود که به‌صورت هدفمند از نوع گلوله‌برفی انتخاب شدند. ابتدا از روش فراترکیب برای شناسایی مؤلفه‌های مکان‌سازی استفاده شد و سپس چالش‌ها از طریق مشاهده و مصاحبه‌های عمیق و نیمه‌ساختاریافته با متخصصان بررسی شدند. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار MAXQDA و کدگذاری بر اساس ابعاد مدیریتی، اجتماعی، اقتصادی و کالبدی انجام شد. نتایج نشان داد که مکان‌سازی فرایندی زمان‌بر و مشارکتی است که نیازمند هماهنگی بین ذی‌نفعان، زیرساخت‌های مناسب و درک مزایای مکان‌سازی به سبب جدید بودن موضوع، توسط مقامات و جامعه محلی است. همچنین تأمین منابع مالی و اعتمادسازی از چالش‌های اصلی این فرایند محسوب می‌شوند. یافته‌های این تحقیق می‌تواند به‌عنوان سند راهنما برای مدیران و دفاتر تسهیلگری جهت ارتقای کیفیت فضاهای شهری در سکونتگاه‌های غیررسمی مورداستفاده قرار گیرد.
محمد شیخی؛ محسن شبستر
چکیده
حریم و محدوده‌های شهری در برنامه‌ریزی، هدایت و کنترل توسعه شهرها از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند. رشد سریع شهرنشینی، گسترش بی‌ضابطه شهرها و اراضی پیرامون آن‌ها به‌ویژه در کشورهای درحال‌توسعه، موجب شده تا امر برنامه‌ریزی برای کلان‌شهرها با چالش‌های زیادی روبه‌رو گردد. مدیریت و برنامه‌ریزی برای حریم کلانشهر تهران در دهه‌های ...
بیشتر
حریم و محدوده‌های شهری در برنامه‌ریزی، هدایت و کنترل توسعه شهرها از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند. رشد سریع شهرنشینی، گسترش بی‌ضابطه شهرها و اراضی پیرامون آن‌ها به‌ویژه در کشورهای درحال‌توسعه، موجب شده تا امر برنامه‌ریزی برای کلان‌شهرها با چالش‌های زیادی روبه‌رو گردد. مدیریت و برنامه‌ریزی برای حریم کلانشهر تهران در دهه‌های اخیر ، زمینه‌ساز چالش میان ذی‌نفعان مختلفی است که هرکدام سهمی از فضای پیرامونی شهر را برای خود می‌خواهند. هدف اصلی این تحقیق،شناسایی مسائل مدیریت یکپارچه حریم کلانشهر تهران است. روش این تحقیق ترکیبی از روش‌های کمی و کیفی است. برای گردآوری داده‌ها از تحلیل ثانویه اطلاعات اسنادی- کتابخانه‌ای، طرح‌ها و نقشه‌های مربوطه برای تحلیل وضعیت موجود حریم استفاده شده است. همچنین جهت ارائه راهکارها و اعتبارسنجی، مصاحبه‌های نیمه‌ساخت‌یافته با صاحب‌نظران شهری صورت گرفته و از طریق نرم‌افزار مکس‌کیودا[1] تحلیل محتوای مصاحبه‌ها و اسناد بررسی شده صورت گرفته است. یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که مسائل قانونی، مدیریتی، نهادی و کالبدی- فضایی موجود در حریم کلانشهر تهران، مدیریت یکپارچه در این پهنه را پیچیده و چالش‌برانگیز کرده است. به‌طوری‌که تعدد قوانین، تفرق مدیریتی و نهادی و نیز تعرض به حریم کلانشهر تهران توسط شهرهای واقع در این پهنه از مسائل عمده منطقه کلان‌شهری تهران به شمار می‌رود. [1]. Maxqda
