فصلنامه برنامه ریزی توسعه شهری و منطقه ای

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پیوندهای مفید

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

اطلاعات آماری نشریه

اخبار و اعلانات

داوران 1399

داوران 1400

داوران 1401

داوران 1402

بازتعریف شاخص‌های مکانی ارتقاء دهندۀ پایداری اجتماعی با رویکرد راهبرد بازآفرینی شهری در بافت تاریخی شهر سنندج

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار جغرافیای انسانی، دانشگاه شهید بهشتی تهران، تهران، ایران

2 کارشناسی ارشد شهرسازی دانشگاه یزد

3 کارشناسی مهندسی شهرسازی، دانشگاه پیام نور بوشهر، بوشهر، ایران

4 دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه آزاداسلامی، واحد تبریز

5 کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه شهید بهشتی تهران، تهران، ایران

چکیده

وسعت بافت‌های تاریخی و فرسوده در ایران و کم‌توجهی به لایه‌های اجتماعی در تشخیص این‌گونه بافت‌ها، لزوم پرداختن به حوزه‌های اجتماعی و مکان را روشن می‌سازد. رویکرد اخیر، «بازآفرینی شهری» است که دید جامعی به بافت‌های تاریخی و حفاظت آن دارد. هدف این پژوهش بازتعریف شاخص‌های مکانی ارتقاء دهندۀ پایداری اجتماعی با رویکرد بازآفرینی شهری در بافت تاریخی شهر سنندج می‌باشد. روش تحقیق به‌صورت توصیفی - تحلیلی و نوع آن کاربردی می‌باشد. نمونه‌گیری به‌صورت تصادفی بوده و با فرمول کوکران، 400 نفر برای پرسشگری انتخاب شدند. داده‌های بدست آمده از طریق نرم‌افزارهای SPSS و AMOS تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که شاخص‌های تنوع فعالیتی، تراکم و فشردگی، طراحی منظر محله به ترتیب با ارزش عددی «0.854، 0.748، 0.871» بیشترین تأثیر را بر ابعاد فعالیت‌پذیری، انسجام فضایی – کالبدی و عدالت‌مندی دارند. همچنین شاخص‌های مربوط به «هویت‌مندی» با میانگین عددی 0.730 و شاخص‌های مربوط به «عدالت‌مندی» با میانگین عددی 0.691 بیشترین تأثیر را بر پایداری اجتماعی بافت ناکارآمد مرکزی شهر سنندج دارند.




 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Defining the Spatial Indicators of Promoting Social Sustainability with an Urban Regeneration Strategy Approach (Case Study: Sanandaj Historical Context)

نویسندگان [English]

  • Jila Sajadi 1
  • Roonak Ardalani 2
  • Rezvan Mandegar 3
  • Ainollah Jamali 4
  • Kamal Rassouli 5

1 Associate Professor of Geography, Shahid Beheshti University,Tehran, Iran

2 MA of Urban Planning, Yazd University

3 BA of Urban Planning, Payame Noor University, Booshehr, Iran

4 MA Student of Urban Planning, Islamic Azad University, Tabriz Branch

5 MA of Geography and Urban Planning, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran

چکیده [English]

The extent of historical and worn-out contexts in Iran and the lack of attention to social strata in identifying such contexts, clarifies the need to pay more attention to social areas and places. One of the recent approaches in the field of restoration of historical textures is the "urban regeneration" approach, which has a comprehensive view of historical textures and their protection. This study aimed to redefine the spatial indicators that promote social sustainability with an urban regeneration approach in the historical context of Sanandaj. The research method is descriptive-analytical and its type is applied. The data collection method was a survey method with a questionnaire. Sampling was random and using Cochran's formula, 400 people were selected for questioning. The data were then analyzed using SPSS and AMOS software including factor analysis, path analysis and structural equation tests. The results of factor analysis showed that the indicators of activity diversity, density and compactness, neighborhood landscape design, privacy and preservation of indigenous and local characteristics with numerical values of "0.854, 0.748, 0.871, 0.843 and 0.761" respectively have the most significant impact on the dimensions of activity, they have spatial-physical cohesion, justice, security and identity. Also, according to the results of AMOS, the indicators related to "identity" with numerical values of 0.687, 0.787, 0.751 and 0.698, respectively, and the indicators related to "justice" with numerical values of 0.801, 0.746, 0.543 and 0.677, respectively, have the most significant impact on social sustainability in the dysfunctional central fabric of Sanandaj.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Spatial Indicators
  • Social Sustainability
  • Sustainable Urban Regeneration
  • Historical Context of Sanandaj
مراجع
-  احمدی‌نژاد، فرشته. (1392)، ارزیابی شاخص‌های کیفیت زندگی با تأکید بر اصول شهر زیست پذیر، نمونه موردی:‌ شهرک گلستان در منطقه 22 تهران، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، به راهنمایی دکتر علیرضا بندرآباد، دانشگاه آزاد اسلامی،‌ واحد تهران مرکزی.
-  اسماعیل‌پور، نجما؛ رحیمیان، محمدحسن و قربانی، سحر. (1391)، بازآفرینی بافت‌های فرسوده شهری با تأکید بر بسیج اجتماعی (مطالعه موردی محله کشتارگاه در شهر یزد)، مطالعات و پژوهش‌های شهری و منطقه‌ای، سال چهارم، شماره پانزدهم.
-  امیرفخریان، مصطفی و مبینی، حسین. (1397)،تحلیل اثرات مداخلات کالبدی بازسازی شهری بر پایداری اجتماعی در پروژه تجاری – اقامتی مجد شهر مشهد،پژوهش‌های بوم‌شناسی شهری، سال نهم، شماره 2 (پیاپی 18): 87 – 104.
-  ایزدی، آرزو؛ ناسخیان، شهریار و محمدی، محمود. (1397)،تبیین چارچوب مفهومی بازآفرینی پایدار بافت‌های تاریخی (بررسی اسناد، بیانیه‌ها و منشورهای بازآفرینی)، ،مطالعات باستان‌شناسی پارسه، سال دوم، شماره 6.
-  ایزدی، سعید و فیضی، رضا. (1389)، بازآفرینی شهری کنش و بینشی جامع و یکپارچه در ساماندهی محدوده‌های هدف برنامه‌های بهسازی و نوسازی شهری،هفت شهر،شماره 33 و 34.
-  آزادیان، علی. (1393)، راهکارهای افزایش مشارکت مردان در سرای محله پامنار، معاونت امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران.
-  آقاپور صباغی، محمد. (1390)، بررسی میزان تأثیر هوای سالم بر قیمت خانه‌های مسکونی شهر تهران در سال 1387، مجله سلامت و محیط، فصلنامه علمی پژوهشی انجمن علمی بهداشت محیط ایران، شماره 2: 213–222.
-  بندرآباد، علیرضا. (1389)، تدوین اصول الگوی توسعه فضایی و شکل شهر زیست پذیر ایرانی(مطالعه موردی مناطق ‌ 15، 1 و 22 تهران)‌، رساله دکتری به راهنمایی دکتر حمید ماجدی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات،‌ تهران.
-  بهزاد فر، مصطفی. (1387)، هویت شهر(نگاهی به هویت شهر تهران)‌، تهران: موسسه نشر شهر.
-  توانا، مصطفی و نوریان، فرشاد. (1396)، سنجش پایداری اجتماعی در محلات پراکنده ‌رو (موردمطالعه: محله شادآباد تهران)، پژوهش‌های جغرافیای انسانی، دوره 49، شماره 4: 885 – 900.
-  جعفری اسدآبادی،‌ حمزه. (1392)، بررسی زیست‌پذیری شهرها در راستای توسعه پایدار شهری (موردمطالعه کلان‌شهر تهران)، پایان‌نامه کارشناسی ارشد به راهنمایی دکتر فرزانه ساسان‌پور، دانشکده جغرافیا، دانشگاه خوارزمی.
-  حسن‌زاده، مهرنوش و سلطان‌زاده، حسین. (1396)، تدوین مدل مفهومی تحقق پایداری بافت‌های تاریخی با رویکرد راهبردی برنامه‌ریزی بازآفرینی، باغ نظر، شماره 56: 57 – 70.
-  رزاقی اصل، سینا و خوشقدم، فرزانه. (1396)، سنجش عوامل بهبود پایداری اجتماعی در بازآفرینی از منظر ساکنان (موردمطالعه: محله شیوا تهران)، فصلنامه مطالعات شهری، شماره 22: 59 – 74.
-  زبردست، اسفندیار و نورائی، همایون. (1395)، سنجش کیفیت زندگی در قلمرو مسکن در بافت‌های فرسودۀ واجد شرایط تاریخی شهر اصفهان، نشریه هنرهای زیبا – معماری و شهرسازی، دوره 21، شماره 4: 29 – 38.
-  شفیعی دستجردی، مسعود و مرادیان بروجنی، پیمان. (1394)، مدل‌سازی روش مکان‌گزینی در بازآفرینی محلات فرسوده شهری در محدوده زینبیه اصفهان، اقتصاد و مدیریت شهری، سال سوم، شماره 12.
-  صرافی،‌ مظفر؛ توکلی نیا، ‌جمیله و محمدیان‌ مصمم، محمد. (1393)، اندیشه‌های نو در برنامه‌ریزی شهری، ‌تهران: انتشارات قدیانی.
-  منتظری، مرجان؛ جهانشاه لو، لعلا؛ ماجدی، حمید. (1396)، تحولات ساختار کالبدی – فضایی شهر یزد و عوامل مؤثر بر آن، مطالعات محیطی هفت حصار، سال ششم، شماره بیست و یکم: 27–42.
 
-   Larice, M. (2005). Great Neiborhoods: The Livability and morphology of High density neighborhoods in Urban North America, Doctor of Philosophy in City and Regional Planning, University of California, Berkeley, Professor Michael SouthworthLau leby jasmine & Hashim, Ahmad Hariza, 2010, Liveability dimensions and attributes: their relative importan the eyes of neighbourhood resid dents, Journal of construchion in developing countries.
-   Arnett, Hannah. (2017). the challenges in quantifying social sustainability at a neighborhood level, Cities & Health, Vol.1, No.2, pp.139-140.
-   Assefa G. and Frostell B. (2007). social sustainability and social acceptance in Technology Assessment,technologies in society (29):63-78.
-   Blakeley, B. Evans, B. (2009). who participates, how and why in urban regeneration projects? The case of the new city of east Manchester. Social policy & administration, 43 (1), 15-32.
-   Bramley, Glen. & Dempsey, Nicola. & Power, Sinéad. Brown, Caroline. (2009). Social sustainability and urban form: evidence from five British cities, Environmentand planning A, Vol.41, No.9, pp.2125-2142.
-   Cauvain, Jenni (2018), Social sustainability as a challenge for urban scholars, City, Vol.22, No.4, pp.595-603
-   Chan E. and lee G.K.L. (2008). critical factors for improving social Sustainability of urban Renewal projects, social indictors research, (85): 2, 243- 256
-   Colantonio & Dixon. (2011). Urban Regeneration & Social Sustainability: Best Practice from European Cities.
-   Colantonio A. & Dixon T. (2009). Measuring socially sustainable urban regereration in Europe. the oxford institude for Sustainable development (OISD), oxford.
-   Colantonio, Andrea. (2007). Measuring Social Sustainability: Best Practice from Urban Renewal in the EU, 2007/01: EIBURS Working Paper Series: Oxford Institute for Sustainable Development (OISD) - InternationalLandMarketsGroupOxfordBrookesUniversity.
-   De Chazel. (2010). A System Approach to Livability and Sustainability: Defining Terms and Mapping Relationships to Link Desires with Ecological Oppurtunities and Constraints, Systems Research and Behavioral Science Syst. Res. Vol 27. pp 585-597.
-   De Magalhães, Claudio. (2015). Urban Regeneration, International Encyclopedia of Social & Behavioral Science 2nd Edition, The BartlettSchool of Planning, UniversityCollegeLondon.
-   Deakin, Mark. (2009). A Community-Based Approach to Sustainable Urban Regeneration, Journal of Urban Technology, Vol.16, No.1, pp.91-112.
-   Evans, P, ed. (2002). Livable Cities? Urban Struggles for Livelihood and Sustainability. California, USA: University of California Press Ltd.
-   Huston, Simon. (2015). Smart sustainable urban regeneration; Institutions, quality and financial innovation, Cities, 48.
-   Jokilehto, J. (2005). Definition of cultural heritage: References to documents in history, ICCROM Working Group ‘Heritage and Society’.
-   Lang, T. (2005). Insights in the British Debate about Urban Decline and Urban Regeneration. Working Paper. Erkner. Leibniz-Institute for Regional Development and Structural Planning.
-   LUDA. (2003). Appraisal of Urban Rehabilitation Literature and Projects, Including a Glossary of Terms and a Preliminary Set of Indicators Characterising LUDA. Large Scale Urban Distressed Areas (LUDA),Dresden.
-   McDonald, S. (2009). urban Regeneration for sustainable communities, Ltd,London. Technological and Economic Development of Economy. https://doi.org/10.3846/1392-8619.2009.15.49-59
-   Ozlem, G. (2009). Urban Regeneration and increased comparative power: Ankara in an era of globalization. Cities. Vol.26.P:27-37.
-   Popovic, Tamara. & Barbosa-Povoa, Ana. & Kraslawski, Andrzej. & Carvalho, Ana. (2018). Quantitative indicators for social sustainability assessment of supply chains, Journal of Cleaner Production, Vol.180, pp.748-768.
-   Rodrigue, J. P., Claude, C. and Brian, S. (2009). The Geography of Transport Systems, New York: Routledge.
-   Stren, Richard; Polèse, Mario. (2000). The Social Sustainability of Cities: diversityand the management of change,Toronto: University of Toronto Press.
-   Stubbs, Michael. (2004). Heritage-sustainability: developing a methodology for the sustainable appraisal of the historic environment, Planning, Practice andResearch, Vol.19, No.3, pp.285-305.
-   Wang, Jiao. Et al. (2011). a Comparative Study of Beijing and Three Global Cities: A Perspective on Urban Livability, Earth Science, Vol.5, pp 323- 329.
-   Werner, I.B. (2005). The liveability of the city - A study of living with children in different urban design. Paper presented at ENHR Conference, July 7, 2005, Reykjavik, KTH, Stockholm
فصلنامه برنامه ریزی توسعه شهری و منطقه ای
دوره 4، شماره 9 - شماره پیاپی 9
شهریور 1398
صفحه 147-179
فایل ها
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار